Dekada elastycznych wyświetlaczy: osiągnięcia Samsunga i LG w cieniu odkrycia badaczy z Oxfordu
W dziedzinie wyświetlaczy znów zaczęło dziać się bardzowiele. Jakby w zmowie, bardzo interesujące rozwiązaniaprzedstawiły LG, Samsung i badacze z Oxford University. Wygląda nato, że do końca tej dekady telewizory w naszych domach przejdątransformację, którą można porównać tylko do powszechnejwymiany lamp kineskopowych na wyświetlacze LCD, do jakiej doszło wpoprzednim dziesięcioleciu.
Zacznijmy od Samsunga, którego CEO Kwon Oh-hyeon zapowiedział wstyczniu tego roku podczas spotkania z analitykami, że jego firmabędzie przewodzić w innowacjach związanych z technikamiwyświetlania obrazu, wprowadzając już w 2015 na rynek elastyczne,zwijalne wyświetlacze. Wygląda na to, że dla koreańskiegogiganta pierwszym obszarem zastosowań takich elastycznychwyświetlaczy będą duże smartfony (fablety?). W tym tygodniuSamsung pochwalił się bowiem otrzymaniempatentu w USA na smartfon o wielu zginalnych wyświetlaczach.Nieco wcześniej zaprezentował zaś projekt interesującegowielościennego interfejsu3D, wyświetlającego poszczególne ekrany według ich pozycjiwzględem użytkownika.
Opracowywane przez Samsunga rozwiązania pozwalać mają natworzenie wyświetlaczy, których elementy aktywne są nadrukowywanena elastycznym substracie, odkształcającym się pod naciskiem. Tymbazowym materiałem mogą być przede wszystkim rozmaite plastiki(ale nie tylko – we wnioskach patentowych mowa jest nawet ocienkich warstwach szkła czy metalicznych folii), a wykorzystanie izolacji międzywarstwami umożliwić ma także produkcję obustronnych wyświetlaczy.Bez względu na warstwę nośną, naniesiona warstwa wyświetlającąbędzie mogła wykorzystywać różne ciekłokrystaliczne technologiewyświetlaczy od TFT, przez OLED po nawet wyświetlacz plazmowy.
To wciąż jednak bardziej szkice i w najlepszym razie wczesneprototypy, więc tym większym zaskoczeniem dla największegokoreańskiego czebola musiał być pokaz jego rodzimego konkurenta.LG pochwaliło się właśnie działającym panelem OLED o przekątnej18”, który można zrolować do formy walca o średnicy 3 cm.Rozdzielczość wyświetlacza jest całkiem znośna: 1280×810pikseli. Jak informuje producent, taką elastyczność udało sięuzyskać dzięki zastosowaniu nowej poliamidowej warstwy nośnej (byćmoże nylonu?)
18 cali to nie jest dziś zbyt wiele, ale LG obiecuje, że już w2017 roku pokaże zwijalne, elastyczne panele o przekątnej 60” iwięcej, o rozdzielczościach 4K (3840×2160 px). Takie ekrany będąmogły śmiało konkurować ze sztywnymi wyświetlaczami, które przytych rozmiarach stają się już niepokojąco ciężkie, a ichtransport i montaż nie należą do łatwych. Można się spodziewać,że dysponując taką technologią produkcji, do końca dekady LGzdoła pokazać elastyczne, zwijalne ekrany, którymi będzie możnapokryć całe ściany pomieszczeń.
Niewykluczone jednak, że te technologie produkcji elastycznychwyświetlaczy za chwilę będą już przestarzałe. Badacze z Oxfordupoinformowaliwłaśnie o opracowaniu przełomowej technologii produkcji„nanopikseli” o rozmiarach 300×300 nm, które można wykorzystaćdo budowy niezwykle cienkich, energooszczędnych wyświetlaczy owysokiej rozdzielczości. Budując „kanapkę” z 7-nanometrowejwarstwy materiału zmiennofazowego GST, umieszczonej pomiędzy dwomawarstwami przezroczystych elektrod, udało się niewielkiminapięciami rysować obrazy na takim wyświelaczu. Odkrycie byłozupełnym przypadkiem, do którego doszło podczas badań nadwłasnościami relacji między elektrycznymi i optycznymiwłaściwościami materiałów zmiennofazowych.
Odkrywcy szybko zdali sobie sprawę z biznesowej wartości swojejpracy, więc sprawą zajęła się szybko Isis Innovation, należącado Oxfordu firma zajmująca się komercjalizacją wynalazków. Jużprzygotowano odpowiednie wnioski patentowe, trwają też rozmowy zinwestorami i producentami zainteresowanymi rozwojem tej techniki iwprowadzeniem jej na rynek w całej gamie produktów.
Profesor Peiman Hosseini podkreśla, że przewagą wyświetlaczywykorzystujących materiały zmiennofazowe jest brak potrzeby stałegoodświeżania stanu nanopikseli. Odświeżane są tylko te piksele,które ulegają zmianie, tak jak w rozwiązaniach wykorzystującyche-ink. Ogromna gęstość obrazu sprawia zaś, że są idealnymkandydatami do zastosowania w urządzeniach takich jak np.„inteligentne” okulary, czy nawet syntetyczne siatkówki, gdziepostrzegany obraz byłby znacznie większy od faktycznego rozmiaruwyświetlacza.
