Korea Północna jest krajem w Sieci niemal nieobecnym. Nawet na mapach Google'a przez 8 lat nie można było podejrzeć dróg i obiektów w tym kraju, na HERE Nokii można zobaczyć tylko największe miasta i główne drogi, Bing nie prezentuje się lepiej. Obywatelom Korei Północnej tak bardzo to nie przeszkadza, gdyż dostęp do Internetu jest tam bardzo ograniczony („zwykli” obywatele mogą korzystać tylko z niepołączoną ze światową infrastrukturą siecią Kwangmyong), zaś telefon komórkowy ma około 5% osób zamieszkujących ten kraj.
Mapa, nadal uboga w porównaniu z innymi krajami, powstała przy pomocy Map Makera i głównie w oparciu o zdjęcia satelitarne. Prace nad nią trwały kilka lat, a zajmowali się tym głównie obywatele Korei Południowej, będącej pod wieloma względami przeciwieństwem Północnej. Wiele osób ma rodzinę na drugiej części półwyspu lub stamtąd pochodzi, oni więc najwięcej skorzystają ze stworzonej przez siebie mapy. Jednym z aktywniejszych działaczy jest Sebastiaan van Oyen, Australijczyk, który po prostu marzy o poznaniu bliżej tego terenu. Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna jest poza tym krajem, o którym na zewnątrz wciąż wiadomo niewiele. Brązowe obszary wielkości miast na mapie to mające opinię najbardziej nieludzkich więzień na świecie obozy pracy.
Przeniesienie informacji z narzędzi dostępnych dla użytkowników do Google Maps łączy się z niedawną wizytą Erica Schmidta i dyplomaty Billa Richardsona w Korei Północnej. Oficjalnie nikt nie mówi o połączeniach między tymi dwoma wydarzeniami, ale możliwe, że jest to taki wybieg ze strony Google'a, który ma pokazać, ile kraj może stracić na odizolowaniu od reszty świata.
