Polska dogoniła Kickstartera — mamy uproszczone regulacje zbiórek publicznych
Polskie prawo w kolejnej kwestii dogoniło rzeczywistość. Obecne przepisy dotyczące zbiórek publicznych, które powstały w 1933 roku w celu utrudnienia pozyskiwania funduszy niektórym nielubianym przez władze grupom społecznym, odejdą w zapomnienie w lipcu. Nie oznacza to niestety, że będziemy mogli zbierać na co chcemy i kiedy chcemy, a zbiórki podlegać będą przepisom prawa ogólnego — w wielu przypadkach nadal wymagana będzie rejestracja akcji, bez względu na ich cel i zasięg. W założeniu ma to jednak pozytywnie wpłynąć na transparentność zbiórek oraz wzbudzić zaufanie społeczeństwa.
Podpisana w poniedziałek przez Bronisława Komorowskiego ustawa przede wszystkim zakłada uproszczenie procedury. Nie trzeba będzie już ubiegać się o pozwolenie na prowadzenie zbiórki w urzędzie właściwym dla terenu, na którym się odbywała (gmina, starostwo powiatowe lub MAiC). Według nowej definicji zbiórka publiczna to zbieranie datków w przestrzeni publicznej, w gotówce lub w naturze, gdzie zbierający i darczyńca pozostają anonimowi. To jasno pokazuje, że ideą zmian jest wprowadzenie kontroli przepływu środków, których inaczej, niż nałożeniem obowiązku publikacji sprawozdania, nie da się skontrolować. Oznacza to również, że rejestracji nie będą podlegały zbiórki prowadzone za pomocą przelewów bankowych, SMS-ów czy różnych innych metod przekazywania pieniędzy, które można łatwo prześledzić, jeśli wokół akcji stałoby się coś złego. Możemy więc być spokojni o losy projektów finansowanych z kieszeni entuzjastów, serwerów dla ulubionych gier, a także zrzutek na prezenty urodzinowe dla znajomych.
W świetle nowych przepisów wystarczy, że zbiórka (gotówkowa lub rzeczowa) zostanie zgłoszona za pośrednictwem odpowiedniego serwisu internetowego, którego administracją zajmie się MAiC. W ciągu trzech dni zgłoszenie pojawi się na stronie (7 dni, jeśli zbierający jednak zdecydują się na dopełnienie formalności na papierze). Po zakończeniu zbierania pieniędzy należy na tej samej platformie opublikować sprawozdanie, w którym wyszczególnione zostaną zebrane kwoty oraz cele, na jakie zostaną przeznaczone.
Doprecyzowane zostały również definicje mówiące o tym, kto może prowadzić zbiórki w przestrzeni publicznej. Są to organizacje pozarządowe, stowarzyszenia, fundacje, organizacje kościelne i komitety powoływane w celu prowadzenia zbiórki. Do powołania komitetu wystarczą 3 osoby, a nie jak wcześniej przyjmowano (zwyczajowo, gdyż starsze przepisy tego nie mówiły) — 6 osób. W zgłoszeniu, poza jasno określonym celem, muszą być zawarte dane członków komitetu.
Wszystkie zbiórki rejestrowane będą na portalu ogólnopolskim, który będzie dostępny pod adresem zbiorki.gov.pl. Dzięki temu będzie można sprawdzić, kto organizuje zbiórkę, na co przeznaczy pieniądze, czy prowadził zbiórki wcześniej, jak się z nich rozliczył i tak dalej. Osoby chcące zgłosić zbiórkę, będą musiały wyposażyć się w profil zaufany na platformie ePUAP bądź podpis elektroniczny. Wcześniej informacje o zbiórkach i rozliczenia znaleźć można było w lokalnej bądź ogólnokrajowej prasie. Zniesiona zostanie także opłata skarbowa.
Przepisy te nie obejmują zbiórek prowadzonych na potrzeby misji bądź „na tacę” w kościele, zbiórek przeprowadzanych wśród uczniów szkół za zgodą dyrektora szkoły, a także prywatnych inicjatyw, przeprowadzane wśród znajomych.
