Szantaż
Raz na jakiś czas użytkownicy portalu starają się szantażować redakcję. Nie użytkownicy-grupa, a pojedynczy. Przeważnie autorzy jakiegoś komentarza lub wpisu blogowego. W bodajże wszystkich przypadkach tego typu mamy do czynienia z wpisem obrażającym innych użytkowników lub bezczelnym plagiatem. Opiszę przypadek z wczoraj, bo jest naprawdę znamienny.
Jeśli nie spełnicie moich żądań,...
W większości przypadków szantaż ma tę samą, oklepaną formę: redakcja to [tutaj obelga] i jeśli to co teraz napisałem nie pojawi się na stronie, to znaczy że jesteście [tutaj jakieś ciekawe porównanie]. Te porównania przeważnie wiążą nas z konkretną opcją systemowo-przeglądarkową (jesteśmy pachołkami Microsoftu albo sitwą linuksową) albo opcją polityczną (jesteśmy jak Kaczor, Komoruski, Białoruś i Kuba – najlepiej pisana przez C).
Czasem autor szantażu po wylaniu na redakcję (lub konkretnego redaktora, często wybranego na czuja) pomyj, uzna za konieczne dodanie, że on tak z miłości pisze i że bez urazy, stara się tylko naprostować nasz kręgosłup moralny.
...to tylko udowodni...
Nie inaczej było ostatniego wieczora. Na początek kilka faktów i jako punkt odniesienia, link – przyda się w czasie analizy wpisu blogowego, o którym traktuje moja notka.
Zwracam uwagę na opis różnych wersji RAID, który znajdziecie mniej więcej w 2/3 wysokości strony. Bardzo ciekawe będzie podejrzenie źródła strony, zobaczymy w nim bowiem, że formatowane jest tak, by żadna linia tekstu nie przekraczała bodajże 116 znaków. Jest to o tyle ważne, że w panelu administracyjnym widać twarde podziały linii we wpisanym przez użytkownika tekście.
Porównajmy wskazany powyżej fragment z podglądem przytoczonej wcześniej strony w Operze.
Wpis na blogu opisywał RAID w konfiguracjach od 0 do 6. Lista ta poprzedzona była dwoma akapitami. Pierwszy zaczynał się od „Metoda RAID opracowana została jako...” a drugi od „Metoda RAID może być wdrażana...”, co względem przytoczonej strony różni się nieznacznie formatowaniem (dodatkowy akapit!) i... to w sumie tyle. Nawet wymuszone nowe linie były w znakomitej większości w tym samym miejscu, co w źródle przytoczonej strony.
Wpis na blogu odrzuciłem z komentarzem „Plagiat” i linkiem do strony, z której tekst pochodzi. Zgadniecie co działo się dalej? ;)
...ponad wszelką wątpliwość...
O 18:43 dostałem na forum prywatną wiadomość. Tutaj należą się brawa dla „autora” wpisu blogowego – udało mu się na czuja trafić na tego, kto odrzucił wpis! Treść wpisu bardzo typowa. Zaczyna się od pytania retorycznego.
Jestem ciekaw jak udownicie mi, ze mam plagiat ?
Dosyć szybko autor przechodzi do konkretów (gwiazdkowanie moje).
Widac, ciemna masa rzadzi - spoko zamiast sie zapyrtac skad ten konflikt i tak dalej, to od razu wypie**alamy i po sprawie i twierdzimy ze to plagiat i przyklejamy latke "zlodziej - bo zrobil plagiat to jest zlodziejem mysli intelektualnej".
Równie prędko raczy mnie sympatycznymi słowy (tu sam się ocenzurował).
I jak tu do ciezkiej cholery pisac cos na blogu ? Mam wam ku..wa udowaniac za kazdym razem ze posiadam materialy na danym temat ?
Dalej możemy przeczytać, że to „ciekawe podejście do użytkowników i czytelników” oraz to, na co wszyscy czekaliśmy:
Sorry, jesli mnie posnioslo, i nie chcialem nikogo urazic
Ach! Jeśli tak, to ja przepraszam. Nie chciałeś nikogo urazić i przecież „posiadasz materiały”. Teraz wszystko jasne, biegnę przywrócić Twój wpis.
Żartowałem, wcale nie zamierzam tego robić. :)
Paradoksalnie właśnie z uwagi na sensowne (mam nadzieję) podejście do użytkowników i czytelników: nadmuchiwanie liczby wpisów blogowych plagiatami nie jest moim zdaniem fair nie tylko wobec oryginalnych autorów, a także wobec Was.
...że mam rację!
Wracając do samego wpisu: autor postanowił napisać także na email redakcyjny w sprawie domniemanego plagiatu. Treść w znacznej mierze identyczna, ale pojawiło się kilka zdań podsumowujących, w tym ukochany przez wszystkich szantaż:
nicka nie podam bo jeszcze konto mi zabanujecie - pewnie tego tez mozna sie spodziewac
podejrzewam iz ta reakcja ( to samo wyslalem do admina na pw, ktory to napisal, ale nie licze na zaden odzew a bardziej spodziewam "zemsty" za to iz poruszylem ten temat i ze napisalem cos takiego)
Właścicieli prywatnych blogów pragnę uspokoić: jeśli trafię na kopię tekstu z sieci i wyraźnie widać, że autor jest ten sam, to wszystko będzie ok. Przykładem osoby prowadzącej dwa blogi jest chociażby lukasamd. Jeśli się nie mylę, nigdy nie było problemów z tym związanych. :)
Czyżby?
Uprzedzając komentarze: wpis ten nie jest formą zemsty, bo nie mam się za co mścić. Zresztą wolałbym, żeby autor pozostał dla Was anonimowy – każdy z nas od czasu do czasu myli się w ocenie, należy z tym przejść do porządku dziennego i żyć dalej. :) Chciałbym natomiast, by wpis stanowił przestrogę dla tych czytelników, którzy chcieliby podobny „szantaż” zastosować w przyszłości. To nie działa. ;)
Odpowiadając na ewentualne zapytania o wpis na temat motylków: będzie. :]
