Na łamach bloga Engineering Windows 7 pojawił się bardzo ciekawydokument poświęcony współpracy Windows 7 z dyskami SSD. Obszernie opisuje on nietylko to, co zrobiono po stronie systemu by zoptymalizować go podkątem współpracy z dyskami SSD, sporo miejsca poświęca także samejtechnologii dysków SSD - których autorzy przetestowali niemaldwieście. Omawia w szczegółach technicznych mocne i słabe strony tychrozwiązań (np. stopień postępującej z czasem degradacja wydajnościzwiązanej z nadpisywaniem tych samych komórek pamięci) podkreślającjednocześnie, że w poszczególne modele dostępne obecnie na rynkuznacząco się od siebie różnią (najsłabsze nie dorównują wydajnościąnormalnym dyskom, najlepsze przekraczają je o rząd wielkości).Dokument zawiera także spory zestaw odpowiedzi na typowe pytania,które pojawiają się u użytkowników zainteresowanych technologiąSSD. Dla tych, którzy nie lubią czytać długo i po angielsku, mały skróttego, co zrobiono po stronie systemu. Przede wszystkim, dziękioptymalizacji niskopoziomowej Windows 7 znacznie ogranicza liczbęzapisów na dysk i procesów czyszczenia bufora zapisu. Zyski z tychzabiegów odczuć można także przy normalnych dyskach, ale wprzypadku dysków SSD mają one jeszcze większe znaczenie. Co więcej,Windows 7 obsługuje także operacje kasowania typu Trim, którepomagają zredukować zużycie postępujące wraz z wielokrotnymizapisami tych samych komórek oraz zwiększyć wydajność zapisu(komórek pamięci flash nie można tak po prostu nadpisać, trzeba jewcześniej wykasować). Dodatkowo, Windows 7 nie będzie przeprowadzałdefragmentacji takich dysków (jest ona całkowicie zbędna), wyłączyteż Superfetch i ReadyBoost i zoptymalizuje parametry plikówwymiany, hibernacji oraz pracy BitLockera.
