W tym poradniku opiszę sposób tworzenia hybrydowych skryptów command i bash. Rozwiązanie nie będzie idealne - ma pewne wady, których chyba nie da się usunąć - na Windowsie wypisze, że polecenie #!/bin/bash jest nierozpoznawalne, a na GNU/Linux wypisze, że polecenie @echo off jest nierozpoznawalne. Coś jednak za coś. Dzięki rozwiązaniu otrzymujemy możliwość dostarczania oprogramowania na wiele systemów operacyjnych, korzystając tylko z jednego pliku.

Ostatnimi czasy miałem więcej wolnego czasu. Wygospodarowałem wystarczająco, by napisać jakoś działający plaster (trudno to nazwać warstwą) kompatybilności z grą Civilization V. Idąc dalej dodałem do zestawu reguł progressCiv5 złote ery i polityki, jakie były w Civilization V, gdyż te na wzór Cywilizacji 4/6 były dostępne wcześniej.

Jak dodałem wspomniane rzeczy do nowego zestawu reguł?

Pierwszą rzeczą dodaną do silnika gry są liczniki, następnie własne mnożniki, a na samym końcu blokada zmiany polityki społecznej.

Na swoim nowym laptopie postanowiłem zainstalować OpenSuSE. Miałem dwa problemy, które opiszę.

Pierwszy problem dotyczy zbyt małej partycji efi, przez co instalator nie chciał zainstalować bootloadera. Co prawda, instalator ostrzegał mnie o tym, ale kazałem mu kontynuować. Rozwiązanie było trywialne - utworzenie dodatkowej partycji EFI i wskazanie, by była montowana pod /boot/efi.

Kolejnym problemem była karta AMD, która powoduje problemy uniemożliwiające uruchomienie serwera X, Początkowo rozwiązywał to, napisany przeze mnie ten skrypt:

O czym właściwie jest ten wpis?

To rozwiązanie, które wychodzi naprzeciw potrzebom wielu użytkowników GNU/Linux, czyli możliwość dzielenia instalacji programu Windowsowego między wieloma użytkownikami. Narzędzie nie pozwala na uruchomienie jednego programu przez wielu użytkowników, choć być może mogłoby...

Zastanawiam się nad stworzeniem nowego systemu konfiguracji, który mógłby być używany przez wiele aplikacji. Głównym motywem jest współdzielenie konfiguracji między aplikacjami służących do wykonywania podobnych zadań.

Dla przykładu GNOME/Plasma5/Xfce4 mogłyby odczytywać wspólną, jak i indywidualną konfigurację. Oddzielne API zostałoby zaprojektowane do zapisywania konfiguracji.

Jednym z pomysłów byłoby użycie czegoś w stylu media queries z CSS-a. Dodatkowo przetwarzanie plików byłoby kaskadowo, czyli od góry w dół.

Praca nad Postęp (ang. Progress) była na jakiś czas zawieszona, jednak od wczoraj wprowadzam drobne ulepszenia. W tym wpisie jednak opiszę, jak wykorzystać elementy dodane do Postęp w porównaniu do Freeciv, by tworzyć reguły gry. Postęp bazuje na Freeciv, więc opiszę tylko te elementy, których nie ma we Freeciv. To nie jest poradnik dla gracza, a dla modera.

Nowości w Postęp

Postęp wprowadza następujące nowości, względem Freeciv:

• Wielkich ludzi
• Akumulatory efektów (effects accumulators)
• Iteratory efektów (effects iterators)

Właśnie przed chwilą udostępniłem nową wersję Postęp (ang. Progress). Zmiany są raczej kosmetyczne. Dodanie obsługi wielkich ludzi i Prawa obywatelskie (ang. Civics). Kod wielkich ludzi nie sprawia problemów, choć jest nie kompletny. Kod Civics jest bardziej kompletny, lecz sprawia więcej problemów.

Wielcy ludzie są mechanizmem znanym od Cywilizacji IV - no dobrze, w trójce wprowadzono armie. Polega on na tym, że co jakiś czas pojawia się jakaś osoba z listą akcji do wyboru.

Jako, że moje poprzednie projekty spotkały się z brakiem zainteresowania, to postanowiłem zmienić trochę kierunek. Zamiast się skupiać na przydatnych do programowania bibliotekach i tym podobnych oraz rzeczach o dyskusyjnej przydatności (innowacyjnych; tworzonych w celu zbadania rynku), postanowiłem skupić się na aplikacjach dla końcowego użytkownika, które mogą odnieść sukces. Nie odbierzcie tego źle - stare projekty również będą kontynuowane, jednak poświęcę im mniej czasu.

Pierwszą nową aplikacją jest Postęp (ang.

Flatpak to coś, co zmniejsza koszty wypuszczenia programu, jak i koszty jego instalacji. W najgorszym przypadku, gdy chcemy coś zainstalować, to trzeba wejść na stronkę, kliknąć w link, wybrać odpowiedni program do otwarcia pobranego pliku, podać kilka razy hasło administratora (niestety, często raz nie wystarczy) i czekać na zainstalowanie. Ważne jest to, że możemy to zrobić pod każdą dystrybucją ze wsparciem dla Flatpaka. Oczywiście, osoby chcące zainstalować program szybciej lub prościej, to wciąż mogą użyć terminala lub jakiegoś narzędzia GUI do zarządzania aplikacjami.

Najpierw zacznę od niefortunnego sformułowania w tytule. Otóż zbiór prezentowanych tutaj programów nie powstał tylko do śledzenia procesów ale także do śledzenia ich wewnętrznych stanów, jeśli autor programu wyrazi taką wolę. W zamierzeniu możemy nie tylko utworzyć zdarzenie w odpowiedzi na zakończenie lub uruchomienie procesu, ale np.