Gdy sięgniemy pamięcią kilka lat wstecz do czasu tzw. boomu na tablety w Polsce i potem prześledzimy stopniowe ich upowszechnianie się, produkty pod marką Cube zdecydowanie miały swoich fanów. Co się z producentem stało? Z biegiem czasu istniejąca od 2004 roku firma zwyczajnie się przemianowała, co wbrew pozorom bardzo częste w Chinach. Obecnie funkcjonuje jako Alldocube, dalej wypuszczając ciekawe urządzenia w dobrej cenie.

Należę do pokolenia osób wychowanych na Pegasusie i potem kolejnych, już oryginalnych konsolkach Nintendo - ze SNES-em na czele. Nikogo nie powinno dziwić, że tęskno mi niekiedy do starych, dobrych czasów, kiedy spędzało się bite godziny wpatrzonym w pikselozę będąc oraz wyuczając się poziomów czy bossów na pamięć. Save był w końcu opcją nieznaną. Ciągnęło mnie ostatnio naturalnie również w kierunku odświeżonych edycji mini sprzętów wielkiego eN, zwłaszcza Super Nintendo, które entuzjaści firmy szybko rozpruli programowo, umożliwiając daleko idącą modyfikację softu.

PC Master Race! - chociaż nigdy nie utożsamiałem się z tym hasłem, to tak chce mi się faktycznie krzyczeć po kilku tygodniach używania mikrolaptopa do gier GPD Win z pełnym Windowsem 10 oraz z wbudowanym padem. Jak zwykle, sprytni Azjaci wymyślili urządzonko tak genialne w swej prostocie, że aż większość konsolek przenośnych załkała gdzieś z sentymentu na zakurzonych półkach, przy akompaniamencie popiskiwania niejednej staroszkolnej konsoli stacjonarnej.

Okazało się, że poza figurkami występującymi jako osobne produkty, spora część z osób śledzących mojego bloga zainteresowana jest też modelami dołączanymi do różnorakich edycji kolekcjonerskich gier. W takich przypadkach warto chyba przyjrzeć się wydaniu jako całości, nie odchodząc jednak zbyt daleko od założeń głównych figurkowego cyklu. Tym samym zanim przyjrzę się dokładniej zombiakowi z wydania kolekcjonerskiego gry Dying Light, najpierw mały tzw. Unboxing, czyli rzut okiem na opakowanie oraz jego zawartość.

Kampania w Call of Duty: Advanced Warfare była nudnawa, dlatego bardzo brakowało mi charakterystycznego przecież dla serii trybu wybijania zombiaków, który w CoD: Ghosts na moment ustąpił miejsca świetnemu moim zdaniem likwidowaniu kosmitów. Cóż, Activision rzecz jasna wychodzi naprzeciw oczekiwaniom fanów serii w płatnym DLC.

Ostatnio pozwoliłem sobie nieco naciągnąć definicję słowa figurka, aby przyjrzeć się naprawdę porządnie zrobionemu popiersiu bohatera gry Lords of the Fallen, a teraz wracamy już trochę do tematu głównego. Ugryziemy go ponownie jednak z nieco innej strony, a to poprzez zaprezentowanie kolejnego typu modeli, które bardzo często pojawiają się na rynku. Mowa o tak zwanych bobbleheadach, czyli postaciach z głową na sprężynce.

Bohaterem niniejszego odcinka jest The Keeper z gry The Evil Within, produkt z oficjalnej linii Gaming Heads.

Figurki dla graczy to nie tylko modele, które można niemal dowolnie ustawiać, bo oferują wiele punktów zgięcia na plastikowym ciele, ale również przecież bardzo często popiersia bohaterów, niejednokrotnie dorzucane do edycji kolekcjonerskich różnorakich tytułów. Jeżeli są one porządnie wykonane, wtedy są oczywiście łakomym kąskiem dla fanów gromadzenia tego rodzaju gadżetów, nawet jeżeli produkt, do którego są dołączane, wcale taki dobry nie jest.

Dawno już nie wrzucałem na blogu niczego w temacie ciekawych figurek i ten stan rzeczy zmienia niniejszym Disney Infinity. Jeżeli ktoś nie kojarzy systemu, na którym znana wytwórnia zbija krocie (wersja 2.0 w produkcji), to dość powiedzieć, że chodzi tutaj o zbieranie figurek różnorakich, które dzięki specjalnej podstawce podpinanej kablem USB można, a nawet trzeba potem przenieść sobie do gry.

Kolejny szybki wpis, w skrótowy sposób tyczący się jakiegoś tematu. Tym razem przedstawiam łopatologiczny poradnik, co i jak zrobić, aby do 31 lipca zdążyć z pobraniem za darmo The Sims 2 Pełnej Kolekcji z cyfrowego sklepu Electronic Arts, czyli Origin.

UWAGA: The Sims 2 Pełna Kolekcja to, jak sama nazwa wskazuje, podstawowe The Sims 2 wraz ze wszystkimi dodatkami, W JEDNEJ PACZCE do pobrania.

Wielu z nas rozpoczynało przygodę z grami od platform Nintendo. Stary poczciwy Pegasus pozwalał umawiać się na szkolne randki z czołgami, a GameBoy wystawał dumnie z kieszeni na przerwie. Powiem szczerze, że od dawna miałem zamiar poczuć na nowo niewytłumaczalny powiew geniuszu tzw. wielkiego eN, ale mając często styczność z Wii jakoś nie dałem się porwać światowemu szaleństwu. WiiU też do mnie nie przemawiało, ale