Holenderski Senat zaakceptował nową ustawę o telekomunikacji. Sam akt nie ma w Polsce żadnego znaczenia, ale ze względu na jeden zapis przyciąga uwagę mediów z całego świata — znajduje się w nim zapis o bezwarunkowej neutralności sieci. Holandia — kraj liczący sobie niecałe 17 milionów mieszkańców, którego prawie 20% powierzchni stanowią wody śródlądowe — jest pierwszym w Unii Europejskiej i drugim na świecie państwem, którego prawo gwarantuje neutralność Internetu.
Neutralność sieci to zasada, która zaleca, aby dostawcy wszelkiego rodzaju usług internetowych oraz organy państwowe nie nakładały żadnych ograniczeń na dostęp do Internetu obywateli. „Neutralny” Internet w założeniach nie ma filtrowania treści, domen, platform, modeli komunikacji czy urządzeń, które można do sieci podłączać. Pojęcie „neutralność sieci” ma zaledwie kilka lat, ale dyskusje o tym, czy dostawcy usług mogą wykorzystywać swoją infrastrukturę do blokowania aplikacji i walki z konkurencją trwają dużo dłużej.
Pierwszym krajem na świecie, który przyjął prawo stanowiące o neutralności Internetu, było Chile. 13 czerwca 2010 roku Zgromadzenie Narodowe Chile przyjął poprawkę prawa telekomunikacyjnego, która pozwala chronić neutralność sieci. Wydarzeniu towarzyszyła intensywna kampania internetowa. Obecnie w Chile zabronione jest blokowanie dostępu do Internetu użytkownikom przez dostawcę, ograniczanie możliwości używania legalnych aplikacji, usług i przesyłania legalnych treści, utrudnianie korzystania z Internetu i dyskryminacja treści na podstawie tego, kto jest ich właścicielem (na przykład filtrowanie zagranicznych witryn).
W Europie do przyjęcia podobnego prawa szykują się jeszcze Włochy, Belgia i Francja, nad odpowiednimi poprawkami trwają również prace w Parlamencie Europejskim.
