SpaceX korzysta z Linuksa. Znajdziecie go w rakiecie Falcon 9 i statku kosmicznym Dragon

Udostępnij:

O autorze

Arkadiusz Stando

@coldrain

Pierwsza wspólna załogowa misja NASA i SpaceX odbyła się późnym wieczorem 30 maja 2020 roku. Rakieta Falcon 9 wysłała na orbitę Ziemi statek kosmiczny Crew Dragon, którym Robert Behnken i Douglas Hurley dolecieli na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Do tego wydarzenia swoją cegiełką dołożył Linux.

Amerykanie świętują sukces; już nie są zależni od Rosjan. Pierwszy raz od 2011 roku astronauci polecieli na pokład Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, startując z terenu Stanów Zjednoczonych. Przez te 9 lat sporo się zmieniło, a na rynku solidną pozycję wybudowała sobie firma Elona Muska – SpaceX.

Nie każdy wie, ale rakiety i statki kosmiczne SpaceX korzystają z Linuxa

Rakiety nośne Falcon 9 Block 5 wykorzystują 9 silników Merlin 1D. Każdy z nich jest sterowany przez trzy dwurdzeniowe procesory x86. Nad całością panuje natomiast system operacyjny Linux, stworzony specjalnie na potrzeby lotów kosmicznych, a oprogramowanie jest pisane w języku C / C++.

Komputery sterujące kapsułą Dragon również wykorzystują Linuksa i oprogramowanie w języku C++. Jeśli oglądaliście transmisję ze startu rakiety SpaceX, mogliście zauważyć, że statek jest wyposażony również w ekrany dotykowe. Ich interfejs jest renderowany z wykorzystaniem Chromium i JavaScript. W przypadku, gdyby ekran dotykowy zawiódł, astronauci mogą skorzystać z fizycznych przycisków. Więcej na ten temat zobaczycie na poniższym nagraniu.

Welcome aboard the @SpaceX Crew Dragon spacecraft!

In this video from space, @AstroBehnken and @Astro_Doug reveal the name of their capsule: Endeavour. Take a look inside as the crew continues their journey to the @Space_Station: https://t.co/K9S5mejONx pic.twitter.com/mvH8UhE5FW

— NASA (@NASA) May 31, 2020

Dlaczego nad pracą każdego z silników muszą pracować aż trzy procesory? SpaceX zastosowało system Actor-Judge, a więc za każdym razem, kiedy podejmowana jest decyzja, jest ona porównywana z wynikami każdego rdzenia. Jeśli się różnią, proces zostaje podjęty od nowa. Dopiero wtedy, gdy wszystkie procesory osiągną ten sam wynik, polecenie jest przesyłane dalej do mikrokontrolerów PowerPC.

Procesory wykorzystywane w rakietach i statkach kosmicznych sporo różnią się od znanych nam urządzeń. Muszą być o wiele bardziej wytrzymałe, przez co nie równają się z najnowszymi i najszybszymi czipami. Ich zadaniem jest przetrwać w warunkach skrajnie ekstremalnych, gdzie wystawione są między innymi na promieniowanie kosmiczne, mogące zaburzać ich pracę.