Ponad miesiąc temu miałem możliwość przetestowania na warsztacie głośników w standardzie 2.1 marki Genesis. Model Helium 700BT odznaczał się możliwością łączności bezprzewodowej i oferował nowoczesny, wręcz futurystyczny wygląd. Mimo swej masywności, sprzęt odznaczał się wykonaniem z wysokiej jakości materiałów a jego brzmienie spokojnie wpasowywało się w segment mocno akceptowalny dla graczy jak i przeciętnie korzystającego z muzyki, użytkownika. Tym razem otrzymałem do testów kolejny model z serii - Genesis Helium 200.

Chyba zdecydowana większość graczy komputerowych lubuje się w klimatach gier spod znaku minionej apokalipsy. Z jednej strony to naleciałość lat młodości, gdzie co rusz wydawane były perełki pokroju pierwszych Falloutów czy przygodówek poziomu klasycznego Dark Earth. Od momentu wydania pierwszych tytułów w tym systemie fabularnym, minęło wiele lat a rynek został zalany tymi znanymi oraz mniej kojarzonymi tytułami. I choć na dzień dzisiejszy na ustach wszystkich zapalonych graczy ciśnie się przereklamowany

Kolejny raz zostałem obdarowany sprzętem do testów marki Genesis, a jak to zwykle bywa - ponownie skierowanym dla graczy komputerowych. Na warsztacie wielokrotnie miałem sposobność recenzować myszki działające po kablu, ale zdarzało się też sprawdzać w działaniu te z łącznością bezprzewodową. I choć zawsze byłem gorącym zwolennikiem grania po kablu, tak nowe konstrukcje wraz z biegiem technologicznego rozpędu zaczęły coraz bardziej doganiać sprawdzoną technologię.

W moim skromnym, domowym warsztacie dotychczas zawitało kilka zacnych monitorów dla graczy. Miałem przyjemność testować kilka płaskich matryc od BenQ ale również te bardziej zakrzywione oraz ultrapanoramę które natychmiast mnie uświadomiła ile miejsca można stracić na biurku przez użytkowanie takiej bestii.

Od jakiegoś czasu mocno zagrywam się w cyfrowe rogaliki, wciąż często powracając do przepięknego Dead Cells. Z jednej strony jest to wina zafascynowania w czasach dzieciństwa grami platformowymi pokroju Mario lub Contra, a z drugiej - wyzwania jakim niesie ze sobą taki tytuł.

Nie tak dawno recenzowałem fajną podkładkę pod mysz, marki Coolermaster. Model RGB Hard Gaming charakteryzował się utwardzoną i śliską nawierzchnią, idealną do precyzyjnej pracy oraz zabawy, szczególnie postawionej na rywalizacje sieciowe. I choć wybrałem ją do pracy przy tworzeniu materiałów filmowych, to w sferze rozrywkowej nie widzę większego sensu w użytkowaniu tych twardszych modeli.

Co jakiś czas udaje mi się zagrać w nową i wartą uwagi strzelankę, choć nie zapominam i o tych mniej znanych tytułach. Na warsztacie wylądowało ich do tej pory całkiem sporo, m.in za sprawą tego że jestem wielkim fanem gier typu roguelike i na bieżąco śledzę rozwój wielu z nich. W taki właśnie sposób natrafiłem na Project Warlock,

Raptem 2 lata temu powstała gra która oczarowała mnie swą prostotą, pomysłem oraz indywidualnym podejściem do rozgrywki. W Books of Demons spędziłem masę godzin na rozwijaniu swoich bohaterów oraz w walce z coraz to potężniejszymi przeciwnikami a tuż po zakończeniu wątku fabularnego, brnąłem wciąż w otchłani wszelakich wyzwań. I choć tytuł nareszcie został w pełni wydany pod koniec zeszłego roku, to w moim sercu nastała pustka którą trudno było wypełnić inną grą w podobnej mechanice.

Na szczęście pojawiła się iskierka nadziei gdyż przez przypadek natrafiłem na grę studia

Zabierałem się za tę recenzję już wielokrotnie ale za każdym razem gdy próbowałem przelać swoje przemyślenia na cyfrowy papier, cofałem się i postanawiałem poczekać... przynajmniej do momentu gdy uda mi się tę grę należycie przejść. A to wszystko wina drugiej odsłony tytułowej gry, która dobitnie postanowiła na dłużej zawładnąć naszymi umysłami... i robi to całkiem sprawnie. Pierwsza odsłona gry powstała pod koniec 2016 roku, kiedy to małe studio Warm Lamp Games

To co ostatnimi czasy wyrabia się na scenie gier spod znaku hack&slash, coraz dobitniej ukazuje nam że gatunek ten skazany jest na zanik wartościowych mechanik które pokochaliśmy nas od początku jego istnienia. Jako czynny gracz komputerowy z uwagą śledziłem downgrade tak znamienitej i bliskiej mojemu sercu serii jak Diablo, w którym to trzecia odsłona pokazała w jakim kierunku zmierza studio Blizzard.