Androapka #11 — Jelly Jump
Dość sceptycznie podszedłem do tytułu tej gry. Niby jak można zaaferować się ... galaretką? Ano można, i to całkiem poważnie.
Jelly Jump, bo o tej produkcji mowa to z pozoru prosta zręcznościówka, która prosta jest jedynie z pozoru. Mogę śmiało powiedzieć, że pobicie kolejnego rekordu wciągnie Was dość mocno.
Prostota tej aplikacji polega na zastosowaniu „jednokrotnego pukania”, znanego, chociażby z wielu innych produkcji. Gra sama w sobie jest ciekawym połączeniem, bowiem naszym zadaniem jest uciekanie przez utopieniem się w czarnej cieczy naszego galaretowatego bohatera. Jak tego dokonujemy? Uciekamy „tapiąc” raz po raz w ekran na coraz to wyższe półki piąć się w ten sposób na wyżyny naszych możliwości. Warto pamiętać, że jedno tapnięcie to jeden skok, a półki dopiero się budują, przez co musimy odpowiednio wymierzyć moment naszego „tap”.
Każdy poziom składa się inaczej, z dołu, z boku; szybciej lub wolniej, niszcząc tym samym opinię, iż jest to gra polegająca na bezmyślnym stukaniu w ekran. Zawsze musimy się zastanowić kiedy to zrobić, a pod spodem ciecz rośnie.. .i trzeba uciekać galaretką.
Na duży plus zaliczyć można z pewnością bardzo piękną oprawę graficzną, która wywołała uśmiech na mojej twarzy już po pierwszym uruchomieniu. Można powiedzieć – „co ciekawego jest w kwadratowych bryłach – niemniej jednak właśnie animacje i rozpadanie się wspomnianych brył jest świetnie wykonane. Galaretka zachowuje się jak… galaretka i o to właśnie tutaj chodzi :) Kolejnym wartym wspomnienia plusem jest muzyka – sama w sobie powoduje uczucie hipnozy, nie nudzi, a umila stukanie w ekran.
Minus? Niestety po każdym uruchomieniu muszę wyłączać próbę połączenie z Google Play Gry – nie posiadam konta G+, więc wolałbym, żeby taka opcja była domyślnie wyłączona, a logowanie i powiązanie konta odbywało się za pomocą odpowiedniej opcji. Niemniej jednak da się to przetrwać.
Gra jest ciekawa, raz potrafi wywołać uśmiech na twarzy, raz zdenerwować i wywołać frustrację. Jakby nie było, dostarcza sporo frajdy i pozwala umilić chwilę w autobusie czy podczas przerwy. Nie zapomnijcie jednak o obowiązkach ;)
Oczywiście każdy ma własne zdanie dotyczące danych kwestii nie zamierzam go w żaden sposób podważać, czy obrażać kogokolwiek w jakikolwiek sposób. Przepraszam także za ewentualne błędy.