Historia powstania Internetu

[image=img1]

Historia przełomowych wynalazków to dzieje przypadków, lenistwa lub pracy w wojskowych ośrodkach badawczych. W przypadku Internetu zdecydował ten trzeci element. W 1957 roku Związek Radziecki wystrzelił w kosmos pierwszego sztucznego satelitę Ziemi – Sputnika. Wydarzenie to spowodowało rozpoczęcie kosmicznego wyścigu między USA a ZSRR. Początek lat 60. w Stanach Zjednoczonych to okres tzw. „kryzysu kubańskiego” podczas którego na terenie Kuby umieszczono radzieckie rakiety balistyczne średniego zasięgu wyposażone w głowice nuklearne. Zagrożenie było duże, ponieważ rakiety umiejscowione były w odległości kilkuset kilometrów od terytorium USA. Zdano sobie wtedy po raz pierwszy sprawę, że zniszczenie głównych kanałów systemu komunikacyjnego Stanów Zjednoczonych doprowadziłoby do paraliżu w kraju. Zaczęto wtedy myśleć o stworzeniu takiej sieci, która funkcjonowałaby sprawnie nawet gdyby pewne jej ośrodki zostały zniszczone.

Amerykańska korporacja RAND zaproponowała wówczas połączenie ze sobą wszystkich systemów wojskowych i uniwersyteckich w jedną sieć, w której każdy element byłby sobie równy i w równym stopniu mógłby być zastępowalny przez inny (nawet gdyby uległ awarii bądź zniszczeniu). W związku z tymi wydarzeniami została powołana do życia Agencja ds. Zaawansowanych Przedsięwzięć Badawczych - ARPA, której celem był rozwój nowych technologii, z zamiarem wykorzystania ich w przyszłości.

W 1962 roku Joseph Carl Robnett Licklider przedstawił projekt połączenia wszystkich komputerów uniwersyteckich pracujących dla ARPA (projekt został ochrzczony nazwą ARPAnet), a dwa lata później razem z Bobem Taylorem przedstawił pracę na temat połączenia ze sobą wszystkich komputerów na świecie.

Za datę narodzin Internetu uznaje się rok 1969. 29 września tego roku powstała sieć ARPAnet, która połączyła ze sobą 4 komputery na terenie USA. Sieć ta nie miała widocznego punktu centralnego i opierała się o tzw. „wymianę pakietów” (informacja dzielona była na mniejsze jednostki i przesyłana pomiędzy przynajmniej dwoma komputerami). W ten sposób została zrealizowana koncepcja Paula Barana z 1962 roku, który utożsamiał Sieć jako „wymianę pakietów”. Architektura ta została nazwana „peer to peer”. Zaletami takiego rozwiązania były: • możliwość korzystania z Sieci przez wielu użytkowników, • zwiększenie szybkości przesyłania pakietów (im bardziej rozbudowana sieć, tym pakiety mogą wędrować łączami, które są w danej chwili mniej obciążone), • w przypadku, gdyby jeden z pakietów informacji nie dotarł do drugiego komputera, nie trzeba przesyłać jeszcze raz całej informacji, tylko ten pakiet, który nie dotarł albo ten, który zawierał błędy.

W 1971 roku Ray Tomlinson napisał program, którego zadaniem było przesyłanie wiadomości na odległość pomiędzy użytkownikami komputerów. To on jako pierwszy zastosował znak @ (at) oddzielający nazwę odbiorcy (login) od adresu docelowego (domena). Prawdopodobnie pierwsza wiadomość została wysłana pod koniec 1971 roku.

W 1973 roku Internet po raz pierwszy pojawił się w Europie. USA uzyskało wtedy połączenie z Wielką Brytanią (London College University) i Norwegią (Royal Radar Establishment). W 1977 roku powstała pierwsza grupa dyskusyjna o nazwie „TheoryNet” grupująca 100 naukowców a rok później w Chicago powstał pierwszy na świecie BBS oferujący rozmowy w czasie rzeczywistym, gry, fora dyskusyjne, pocztę elektroniczną ale nadal nie były to usługi dostępne dla zwykłego użytkownika.

Kolejny przełom w rozwoju Internetu na świecie nastąpił pod koniec lat 70. wraz z stworzeniem protokołu TCP/IP. Jest najbardziej rozpowszechnionym do dziś protokołem komunikacyjnym wszystkich współczesnych sieci komputerowych. Dzięki protokołowi: • sieć stała się efektywniejsza i wydajniejsza, • starsze sieci (np. sieci związane z ARPAnetem) niezgodne ze standardem TCP/IP działałaby mimo tego, • możliwe było dodawanie nowych sieci bez konieczności odłączania innych.

Protokół TCP/IP został uznany za standard w 1983 roku. Mniej więcej w tym samym czasie sieć ARPAnet była coraz częściej utożsamiana z globalną siecią - Internetem. W tym samym roku od ARPAnetu odłączyła się część wojskowa tworząc odrębną sieć o nazwie MILNET, a ARPAnet w dalszym ciągu wykorzystywany był do celów naukowych. Pomimo podziału, sieci były nadal połączone między sobą. Połączenie międzysieciowe zostało nazwane „DARPA Internet”, ale wkrótce zostało skrócone do nazwy „Internet”.

W 1990 roku powstaje WWW (World Wide Web) – ogólnosieciowa usługa pozwalająca każdemu użytkownikowi ze wszystkich miejsc na świecie korzystać z dokumentów hipertekstowych. Warunkiem jest posiadanie na komputerze odpowiedniego programu do przeglądania stron zwanego przeglądarką internetową. Pierwsza strona internetowa jeszcze w tym samym roku została stworzona przez Tima Bernersa-Lee na potrzeby Europejskiego Centrum Badań Jądrowych CERN pod Genewą. Zasugerował on możliwość połączenia w jedno hipertekstu z Internetem. Tim Berners-Lee opracował: • ujednolicony system znaczników hipertekstu (HTML) wykorzystywany do tworzenia stron internetowych, • protokół przesyłania dokumentów hipertekstowych (HTTP), którego zadaniem jest publikowanie informacji w sieci, • ujednolicony sposób adresowania zasobów sieciowych (URL).

Kamieniem milowym w rozwoju Internetu było powstanie przeglądarki internetowej Mosaic 22 kwietnia 1993 roku. Była pierwszą graficzną przeglądarką internetową, która w sposób znaczący przyczyniła się do rozpowszechnienia Internetu na całym świecie. W niedługim czasie na bazie Mosaica zaczęły powstawać kolejne komercyjne przeglądarki: Netscape Navigator (20 września 1993) i Internet Explorer (sierpień 1995).

Netscape Navigator w krótkim czasie opanował rynek internetowy. Już w 1995 roku 80% internautów korzystało z tej przeglądarki. W tym samym roku firma Microsoft wydała przeglądarkę Internet Explorer, która początkowo stała się elementem pakietu oprogramowania Microsoft Plus!. We czerwcu 1998 roku Microsoft wydał system operacyjny Windows 98. Razem z systemem dołączony został Internet Explorer, który od tej pory stał się na wiele lat nieodłącznym składnikiem systemu Windows. Zabieg ten, przez wielu uważany był za nadużywanie swojej pozycji monopolistycznej przez Microsoft. Dzięki dołączeniu przeglądarki do systemu operacyjnego w niecały rok przeglądarka Internet Explorer osiągnęła dominującą pozycję na rynku, co trwało aż do 2008 roku, kiedy to najpopularniejszą przeglądarką stał się pokrewny produkt Mosaica – Mozilla Firefox.