Dalekopis jako interfejs terminala. Tak mogliby korzystać z Linuksa w latach 30. XX wieku

Wyobraź sobie, że masz zdolność podróżowania w czasie i wraz ze swym laptopem cofasz się do lat 30. XX wieku. Nie chcesz być wytykany Nie chcesz zmagać się z dziwnymi spojrzeniami przechodniów, gdy gapisz się w dziwny ekran ukryty w walizce, więc poszukujesz czegoś bardziej adekwatnego dla tamtych czasów. Rozwiązaniem okazuje się dalekopis.

Szwedzki programista Mattis Lind, wykorzystując platformę Arduino, zbudował konwerter umożliwiający podłączenie dalekopisu do komputera z systemem GNU/Linux. Tak obsługuje terminal, zarówno wpisując polecenia, jak i otrzymując dane zwrotne.

Dalekopis to, najprościej ujmując, telegraficzny aparat drukujący. Jest wyposażony w nadajnik, odbiornik i maszynę do pisania, umożliwiającą wprowadzenie oraz wydrukowanie tekstu. Historia tego rodzaju sprzętu sięga czasów poprzedzających pierwszą wojnę światową i w pewnym sensie dała duchowe podwaliny pod dzisiejsze wiadomości e-mail oraz SMS.

Lind wykorzystał maszynę Lorenzo Lo15 produkcji niemieckiej, wyprodukowaną w zakładach C. Lorenz AG między 1932 a 1940 rokiem. Sprzęt ten ma prosty port szeregowy i nominalnie działa, niczym wszystkie ówczesne dalekopisy, w kodzie Baudot. Sama konwersja sygnału analogowego na cyfrowy nie stanowi problemu. Jednak kod Baudot nie rozróżnia wielkości liter.

Tak czy inaczej, kod Baudot musiał zostać zmapowany do ASCII, za co odpowiada wspomniana wcześniej platforma Arduino wraz z autorskim oprogramowaniem. Efekt końcowy autor uwiecznił w formie krótkiego wideo. Materiał można obejrzeć na Twitterze.

Summa summarum powstał jeden z najbardziej niezwykłych, choć niestety nie w pełni funkcjonalny interfejs terminala. Teraz do kompletu potrzeba jeszcze tylko kapsuły czasu i już będzie można iść zmieniać historię, bez skrępowania biorąc pod pachę komputer z Linuksem ;)