Otwieramy sesję linuksową: na początek sztuczna inteligencja i głębokie uczenie. To nośny temat, bo wszystko wokół nas staje się „mądre” lub „bystre” (smart), wzbogacając się o szereg funkcji wspomaganych chmurą i sztuczną inteligencją. Uwagę mediów popularnonaukowych (te pozostałe interesują się jedynie spektakularnymi pokazami) przyciąga raczej kwestia bezpieczeństwa takich urządzeń: czy naprawdę wszystko powinno mieć chip i łączyć się z internetem? Zwłaszcza, gdy tak wiele oprogramowania prezentuje sobą opłakaną jakość i marne zabezpieczenia.
To wszystko jednak głównie frontend. Gdy mowa o tym, co dzieje się pod spodem, do gry wkracza prawdziwa algorytmika i obliczenia wysokiej wydajności. O tym właśnie mowa na pierwszej sesji: przegląd narzędzi budulcowych do tworzenia rozwiązań wykorzystujących AI. Należy do nich nie tylko oprogramowanie, lecz także metodyka.
Istnieje istotny podział między chmurą, a przetwarzaniem lokalnym. Przez to drugie rozumiemy niekoniecznie ściśle obliczenia wykonane na lokalnym sprzęcie. Mowa raczej o tym, żeby być bliżej narzędzi pomiarowych. Za przykłady podano np. sprzęt satelitarny, w którym obliczenia chmurowe odpadają, a duża część pracy jest wykonywana przez same sensory.
Prelekcję opracowała firma Antmicro. Przedmiotem dyskusji są urządzenia FPGA wykorzystujące, między innymi, rozwiązania firmy NVidia.
Nie można również zapomnieć o kwestiach etycznych, tak uparcie pomijanych przez wielu fascynatów branży. Temat jest trudny i organizacyjnie niewdzięczny (może wchodzić w konflikt z motywami biznesowymi), ale bez podjęcia go możemy się obudzić w dość złowrogiej rzeczywistości. Google chwilowo nie umie podołać owej inicjatywie i zamyka swoje ciało doradcze w dziedzinie AI.
Trudną tematykę etyki i podmiotowości przedstawia Filip Drapejkowski. Temat jest rozległy, wszak dotyczy nie tylko konsekwencji wprowadzania powszechnego rozpoznawania twarzy, ale również mniej uchwytnych kwestii, jak prawa robotów.
