Corel DRAW 12 to potężne narzędzie do edycji grafiki wektorowej,które może z powodzeniem służyć zarówno profesjonalnym grafikom,jak i amatorom pragnącym spędzić czas przy kreatywnym zajęciu. Otoostatnia już część cyklu jemu poświęcona, opisująca sposobyrozwiązywania problemów z transportem grafiki na inne komputeryoraz zawierająca rady dotyczące składu i wydruku prostychdokumentów.
Wprowadzenie Na koniec cyklu chciałbym przekazać Państwu kilka praktycznychporad, które pozwolą uniknąć najczęściej popełnianych błędów orazodsłonią kilka funkcjonalności, które nie dotyczą samego procesumalowania wektorami, ale są równie istotne z punktu widzeniawykorzystania własnej pracy.
Zapis i eksport Od pojawienia się pierwszej wersji Corel DRAW minęło tak wielelat, że niemożliwe było zachowanie zgodności formatu zapisywanegoprzez program pliku. Nie ulega wątpliwości, że każdy z nas chciałbyzobaczyć efekty swojej pracy na papierze. Często też naszątwórczość będziemy pokazywać w formie elektronicznej znajomym,współpracownikom, rodzinie. Przy przenoszeniu pliku na innykomputer (który oczywiście powinien być również wyposażony w pakietCorel DRAW) możemy napotkać kilka trudności. Pierwszą podstawową trudnością jest brak kompatybilności wsteczplików zapisanych w różnych wersjach programu. Oznacza to dokładnietyle, że zapisany z domyślnymi ustawieniami w Corel DRAW 12 pliknie będzie mógł być otworzony w Corel DRAW 9 (oczywiście najnowszyprodukt radzi sobie ze starszymi plikami bez najmniejszychproblemów). Aby obejść tą trudność możemy przy zapisie pliku wybraćwersję docelową.
Oczywiście warto przechowywać naszą pracę w wersji pliku zgodnejz wersją programu i jedynie w razie potrzeby wykonywać kopię np. wformacie Corel DRAW 9. Część danych bowiem może ulec nieodwracalnymzmianom (np. specjalne obiekty dostępne w wersji 12 ulegną zamianiew krzywe i nie będzie możliwa ich dalsza specjalna edycja, jeślinie zachowamy pliku w formacie Corel DRAW 12). Aby takichdegradacji było jak najmniej, warto przed przeniesieniem pliku nainny komputer dowiedzieć się jaka wersja pakietu Corel DRAWznajduje się na nim. Drugim problemem jaki możemy napotkać jest brak plikówtowarzyszących naszej twórczości, głównie czcionek. W Internecieistnieje potężny zbiór darmowych krojów czcionek, które mogą staćsię podstawą naszej grafiki. Niestety osoba która będzie otwierałanasz plik wcale nie musi posiadać odpowiedniej czcionkizainstalowanej w komputerze. Dlatego w każdym przypadkuprzenoszenia danych należy pamiętać, by zamienić wszelkie obiektytekstowe na krzywe.
Podobnie jak miało to miejsce w przypadku różnych wersjidokumentów i tu warto nie pozbywać się oryginału dokumentu, copozwoli man na późniejszą edycję tekstu. Nie możemy nigdy wykluczyć sytuacji, w której będziemy chcieli(bądź musieli) pokazać naszą twórczość osobie korzystającej zkomputera pozbawionego pakietu Corel DRAW. W takiej sytuacjinajwierniejszym odwzorowaniem naszych wysiłków będzie eksportobrazu do postaci rastrowej. Należy jednak pamiętać, że obrazrastrowy nie będzie już mógł podlegać żadnej znanej obróbce wprogramie Corel DRAW, a ewentualnie drobnym retuszom w CorelPHOTO-PAINT. Grafika rastrowa nie daje się też dobrze skalować,więc poza charakterem poglądowym nie zaleca się przekazywania wtakiej postaci obrazów wektorowych do druku.
Corel DRAW 12 pozwala na eksport do kilkudziesięciu, częstobardzo egzotycznych formatów. Ważne jest by, podobnie jak w wypadkuzapisu do starych formatów Corel DRAW, upewnić się co do możliwościpracy z danym formatem na docelowej maszynie. Formaty WI, JPG2000czy SCT mogą się wydawać kuszące, ale bardzo wątpliwe jest, byznajomy sobie poradził z plikami w tym formacie. Jeśli zmuszenijesteśmy przenosić w postaci rastrowej grafiki do druku, wartowybrać format możliwie wiernie oddający użyte przez nas barwy (przyczym nie wolno zapominać, że zakres barw możliwych do wyświetleniana ekranie i tych, które można uzyskać na papierze jest różny).Osobiście polecam jeden z ugruntowanych już formatów spośród PNG,TIFF czy JPG, przy czym ten ostatni wyłącznie w przypadku, gdyzależy nam na możliwie najmniejszym wynikowym pliku (w sensieilości zajmowanego miejsca). Przy zapisie do postaci rastrowejCorel DRAW poprosi nas o podanie parametrów konwersji.
Kluczowymi elementami tego okna dialogowego są pola skalirysunku (druga kolumna wartości u samej góry zakończona znakiemprocenta), rozdzielczość (Resolution), głębia kolorów (Color mode)oraz pole wyboru zachowania oryginalnych proporcji (Maintain aspectratio). Różnica między skalowaniem obrazka i zmianą jegorozdzielczości uwidacznia się wyłącznie przy drukowaniu i maznaczenie przy wyborze formatu, które rozdzielczość zapamiętują.Zarówno przy zmniejszeniu o połowę rozdzielczości jak i przyprzeskalowaniu obrazka do 50% oryginału wynikowy plik będzie miał opołowę mniejszy rozmiar w pikselach. Na wydruku jednak obrazprzeskalowany będzie miał zmniejszoną wielkość przy zachowaniu tegosamego poziomu szczegółów co obraz w oryginalnym rozmiarze. Przyzmianie rozdzielczości obraz pozostanie tej samej wielkościutracimy jednak jego szczegółowość. Jeśli zależy nam (a zakładam, że tak jest) na zachowaniuoryginalnego wyglądu pracy, nie powinniśmy manipulować suwakami wkolejnym podczas eksportu grafiki oknie dialogowym (poniżej). Służąone wymuszeniu przezroczystości na obrazie, przeważnie jednak"przezroczyste" pozostaje pole nie zamalowanej kartki i to sanowioczekiwane zachowanie przy eksporcie.
Drukowanie Drukowanie ilustracji z Corel DRAW 12 nieznacznie tylko odbiegaod schematu znanego z aplikacji Windows. Różnice polegają wyłączniena rozbudowanych opcjach druku przeznaczonego do profesjonalnychzastosowań (skład i poligrafia), których omówienie znacznie wybiegapoza ten cykl.
Interesującą nas unikalną funkcjonalnością jest ostatniazakładka okna dialogowego drukowania. Zakładka ta bowiem pozwalanam na zapoznanie się z listą potencjalnych trudności przydrukowaniu.
Widoczny na ilustracji błąd wynika z faktu wysunięcia jednego zobiektów poza obszar strony. Sprawdzanie każdego z typów błędówmożna włączyć i wyłączyć w oknie ustawień (przycisk Settings wprawym górnym rogu okna). Można tam np. włączyć sprawdzanie, czywykorzystano w dokumencie czcionki True Type (kwestia przenoszeniapliku na inny komputer omówiona w poprzedniej sekcji).
Praca z formatem innym niż A4 Na sam koniec cyklu chciałbym przedstawić praktyczną i częstowykorzystywaną opcję pozwalającą na tworzenie niewymiarowych (czymoże raczej: innych niż format docelowy wydruku) obrazów. Jakoprzykład posłużą nam wizytówki. Standardowy format wizytówki to 50x90mm. Wizytówka taka zmieści sięw każdym typowym wizytowniku. Już na tym etapie jasne jest, że niebędziemy drukować jednej wizytówki na stronie papieru (oczywiściepapieru wizytówkowego, który jest grubszy niż zwykły papier naktórym na codzień drukujemy i który przeważnie posiada specjalnąfakturę). Dawno już minęły czasy "składania" wizytówki w edytorzetekstu i kopiowania wzorca kilka razy na stronie. Dzięki funkcjietykiet dostępnej w Corel DRAW możemy w prosty sposób automatyczniepowielić nasz twór na stronie. Zacznijmy od utworzenia nowego dokumentu. Najszybszą metodąuzyskania opcji Strony jest dwukrotne kliknięcie na cieniu podkartką widoczną w centrum okna programu. Można też oczywiścieręcznie nawigować w opcjach programu (Tools | Options).
Aby przygotować wizytówki konieczne jest przełączenie się w trybedycji etykiet (Labels) i utworzenie nowego formatu etykiety wtymże oknie (przycisk Customize Label...).
Spośród szeregu dostępnych parametrów nowotworzonej etykietyinteresuje nas
rozmiar etykiety: szerokość (Width) 90mm, wysokość (Height)50mm
brak zaokrąglonych narożników (odznaczone pole Roundedcorners
marginesy: zależne od drukarki; ustawienie lewego (Left) igórnego (Top) marginesu na 10mm oraz wyzerowanie pozostałychpowinno współdziałać z większością drukarek
obstępy (Gutters): zasadniczo zbędne, ustawione na 3mm każdy niezaszkodzą
układ na stronie (Layout): kartka formatu A3 pomieścimaksymalnie 5 wizytówek w pionie i 2 w poziomie
Nasz układ należy zapisać pod łatwą do rozpoznania nazwą poprzezkliknięcie w przycisk z plusem u góry okna i wpisanie tejże nazwy(np. Wizytówka standard). Po zamknięciu przyciskiem OK tego oknaoraz okna ustawień strony naszym oczom ukaże się obszar edycjistrony w wybranym przez nas formacie wizytówki. Od tej pory możemydowolnie edytować układ naszej wizytówki, mając pewność co dorównomiernego i prawidłowego rozmieszczenia jej kopii na stronie.Należy pamiętać by nie przesadzić z ilością informacji nawizytówce. Przeładowana treścią będzie nieczytelna i w żadnymwypadku nie spełni swojej roli reprezentacyjnej. Poniżej widniejątrzy przykładowe formaty wizytówek (istnieje możliwość pobraniaplików CDR).