[IDF 2015] Czy w XXI wieku można robić wielkie wynalazki w garażu?

W świecie Internetu Rzeczy wydawać się może, że niewielemiejsca pozostaje dla związanych z techniką indywidualnychinicjatyw – ot w najlepszym razie ktoś napisze kolejną aplikacjęna smartfona. Przy tym jednak poziomie złożoności innowacyjnośći wynalazczość mają być zarezerwowane dla korporacji i jednostekbadawczo-naukowych. Na zakończenie Intel Developer Forum usilniepróbowano nas jednak przekonać, że wcale tak nie jest. Flirtującze społecznością Twórców, wiceprezes Intela, pani GenevieveBell, przedstawiła dość specyficzne spojrzenie na wynalazczość,wrzucając do jednego worka rzeczy wielkie i małe, podlewając tonieco naiwną analizą lingwistyczną i na koniec prezentującrzeczy, które można stworzyć dzięki intelowej ofercie dlaTwórców.

Obecność pani Bell w zarządzie Intela niektórych może dziwić,niewiele ma ona bowiem wspólnego z biznesem, fizyką półprzewodnikówczy informatyką. Jest ona z wykształcenia i praktyki akademickiejtzw. antropologiem kultury. W firmie przewodzi zespołowi socjologów,projektantów interfejsów, inżynierów „czynników ludzkich” iinformatyków, zajmującemu się ludzkimi potrzebami i pragnieniami,które to miałyby zostać przekute w nowe produkty i techniki Intela– można by powiedzieć, że robi za „ludzką twarz” firmy. Ito „robi” nie jest tu bynajmniej kolokwializmem, gdyż samaGenevieve Bell bardzo zachwyca się potencjałem czasownika „tomake”, wokół którego dosłownie urobiła swoją prezentację.

Pamiętacie Thomasa Edisona? Zainteresowani historią technikipowinni dobrze znać tego geniusza, twórcę żarówki, fonografu,akumulatora, prądnicy prądu stałego, telegraficznego switcha,betoniarki i krzesła elektrycznego. Nie bez powodu więc pierwszeintelowe urządzenie adresowane do społeczności Twórców –wynalazców, konstruktorów i artystów – to mikrokomputerekEdison. Pani Bell, przypominając, co zrobił Edison mogła zapytać– a co Ty zrobisz (zapewne w domyśle – z naszym Edisonem)?

Zapewne dobrze znana jest też Maria Curie, w Polsce nazywanaSkłodowską-Curie, prekursorka radiochemii i dwukrotna noblistkę zfizyki i chemii. Znacznie mniej osób pewnie jednak wie, że i MariaCurie była wynalazcą (przynajmniej w świetle definicji podanejprzez wiceprezes Intela) – to ona skonstruowała pierwsze mobilnelaboratoria rentgenowskie, dzięki którym podczas I Wojny Światowejocalono życie setek tysięcy żołnierzy. Wybór nazwy „Curie”dla intelowego czipu, które ma napędzać miriady urządzeńInternetu Rzeczy też jest jak widać nieprzypadkowy.

Wielkości Edisona i Curie zaprzeczyć nie sposób, kto jednaksłyszał o Lilliam Gilbreth, która podobno wynalazła współczesną(amerykańską) kuchnię, wprowadzając odkrycia psychologii dopraktyki inżynierskiej? Przedstawione w jednym rzędzie obok dziełwielkich wynalazców zostało zestawienie sprzętu kuchennego wroboczy trójkąt, dzięki któremu wzrosła wydajność gospodyńdomowych. Czy Intel swój następny czip dla Internetu Rzeczy nazwieGilbreth?

To wszystko wynalazki sprzed ponad stu lat. Co możemy jednakzrobić dzisiaj, w świecie nieporównywalnie bardziej złożonejtechniki, gdzie próg wejścia jest daleko wyższy? Podobno wszystkomożemy – ale zaprezentowane na dowód tego projekty jakoś jednakbliższe są pracom pani Gilbreth, niż osiągnięciom Edisona iCurie. I tak oto mogliśmy zobaczyć śliczne plastikowe skarabeuszez Edisonem w środku, które same sobie chodzą, maszynę do sortowania kolorowych cukierków czy (sic!) kiwające sięsowy, które martwią się za ich właściciela, by on się niemusiał martwić. Na tle tych cokolwiek osobliwych innowacji chybajedynym wynalazkiem o realnym znaczeniu był systemserwerowo-kliencki dla epidemiologów, zbudowany z użyciemkomputerka Edison i zasilania bateryjnego. Jego twórca współpracowałz organizacją Lekarze bez Granic, i jak twierdzi, zbudował tensprzęt, aby pomóc w walce z epidemią eboli. Linuksowy serwer naEdisonie był jedynym komputerem mogącym znieść stosowane tamchlorowe środki odkażające.

Niewątpliwie dla Intela współpraca z wynalazcami, twórcamiprzeróżnych gadżetów i urządzeń, to wielki zysk PR-owy – któżbowiem nie lubi szalonych wynalazków? Jednak to, co zostałoprzedstawione jako owoce pracy społeczności Twórców dowodziraczej nie tego, co Intel chciałby powiedzieć. To już nie jest XIXani XX wiek, lecz wiek XXI, istotne innowacje nie powstają już wgarażach. W najlepszym razie w garażach zbudować można sobie cośz gotowych klocków, będących pomysłem wyrafinowanej korporacyjnejinżynierii i produktem ogromnych zautomatyzowanych fabryk. Niemniejjednak dla Intela produkcja tychże klocków ma stać się ważnączęścią ich biznesu – przyuczeni do Edisona czy Curie wynalazcybyć może na ich podstawie zrobią coś, co później trafi domasowej produkcji, a to już dla Chipzilli czysty zysk. Takie więc anie inne zakończenie konferencji deweloperskiej firmy, która samażyje przecież z robienia przede wszystkim składowych komponentówdo produktów innych firm, nie powinno nikogo dziwić.

Zapraszamy więc do krótkiego przeglądu tych wszystkich Zrobionych rzeczy, którymi chwalili się Twórcy podczas tegorocznego IDF.