Nokia 8 z obiektywami Carl Zeiss – jakie robi zdjęcia?

Sztandarowym elementem nowej Nokii 8, zajmującej najwyższe stanowisko w aktualnym cenniku Nokii, jest podwójny aparat z obiektywami marki Carl Zeiss. Za nimi znajdują się dwie matryce, które mogą współpracować lub rejestrować obraz niezależnie, przy czym jedna działa tylko w trybie czarno-białym. Sprawdziliśmy, jakie efekty można uzyskać korzystając z domyślnej aplikacji do robienia zdjęć i czy da się wyciągnąć z aparatu jeszcze więcej.

Domyślna aplikacja do robienia zdjęć jest dość prosta. Możemy skorzystać z trybu automatycznego, włączyć lampę doświetlającą lub tryb HDR. Ponadto możemy skorzystać z tylko jednego z aparatów. „Prawy” będzie rejestrował obraz czarno-biały, lewy zaś kolorowy. Prawdę mówiąc zwykle nie widać różnicy między zdjęciami zrobionymi aparatem kolorowym i oboma.

Do dyspozycji mamy tu ponadto panoramę, upiększanie twarzy, Live bokeh (opisany szczegółowo niżej) i tryb półautomatyczny, w którym użytkownik ma kontrolę nad niektórymi parametrami pracy aparatu – korektę ekspozycji, sposób mierzenia światła, ustawiania ostrości i balans bieli. Zabrakło niestety trybu w pełni manualnego, dającego kontrolę nad czasem naświetlania zdjęć i ISO, dlatego też do bardziej wnikliwych testów skorzystaliśmy z Open Camera.

W ustawieniach aplikacji możemy wybrać rozdzielczość zdjęć (od 2 do 13 MPix) i włączyć różne dane pomocnicze, jak suwak powiększenia, siatka, kompas czy wysokość. Można również zapisywać geolokalizację i znak wodny. Można również robić zdjęcia przyciskami głośności i włączyć zdjęcia seryjne po przytrzymaniu spustu migawki.

Po zrobieniu kilku zdjęć już widać, że mamy do czynienia z aparatem, którego oprogramowanie świetnie sobie radzi z kolorem. Aparat nie ma żadnych problemów z balansem bieli, a kolory eksponuje w taki sposób, że mieści się to jeszcze w granicach naturalności. Pod tym względem Nokia 8 wypada doskonale.

Jeśli chodzi o tryb HDR, także można liczyć na świetne rezultaty. Nie mamy niestety kontroli nad intensywnością efektu, ale to, co udało się osiągnąć, wypada bardzo dobrze. Na poniższych przykładach możecie zobaczyć, jak z niedoświetlonych i mocno oświetlonych obszarów wydobywane są szczegóły. Przetwarzanie obrazów HDR jest na tyle szybkie, że nie przeszkadza to w spontanicznym fotografowaniu.

Ponadto aplikacja daje dostęp do panoramy. Tryb ten wypada bardzo dobrze. Na składanych w nim zdjęciach raczej nie znajdziemy takich zjawisk, jak „falujące” krawędzie budynków, choć nie można tego wykluczyć, jeśli przy rejestrowaniu panoramy będziemy nadmiernie ruszać smartfonem. Jeśli w kadrze znajdują się ruchome obiekty, oprogramowanie aparatu również zadba o to, by były tylko w jednym miejscu lub w ogóle postara się je usunąć. Efekty niestety bywają różne – zwykle opłakane, co widać na przykładzie sylwetek ludzi na zdjęciu niżej. Tu też aparat nieco pokrzywił poziome linie.

W ogólności jednak Nokia 8 zasługuje na wysoką ocenę. Zdjęcia są ostre, kolorowe, ale nie nienaturalne. Aplikacja jest też dostatecznie prosta, by radzili sobie z nią amatorzy.

podwójny aparat daje pewne dodatkowe możliwości, jak zmiana ostrości już po zrobieniu zdjęcia. Służy do tego tryb „Live bokeh” w domyślnej aplikacji. Można w nim zrobić zdjęcie z automatycznymi parametrami albo ustawić ostrość ręcznie w punkcie – wtedy pokaże się suwak pozwalający manipulować stopniem rozmycia tła. Trzeba jednak pamiętać, że wfekt, jaki zobaczymy na ekranie, jest przesadzony względem tego, jak będzie wyglądać na zdjęciu.

Podczas przeglądania zdjęć w galerii będzie można przejść do edycji rozmycia i ponownie zmienić ostrość i stopień rozmycia. Najlepiej ten tryb sprawdzi się przy fotografowaniu obiektów znajdujących się blisko, powyżej kilku metrów rozmycie przestaje być widoczne. Niestety nie da się tego trybu wykorzystać do symulacji makiety (tilt shift), ale świetnie sprawdzi się przy portretach.

Czarno-biały aparat w smartfonie na pewno znajdzie amatorów, zwłaszcza że jego jakość ani trochę nie ustępuje temu, co reprezentuje aparat kolorowy. Mamy tu matrycę o identycznym rozmiarze 13 MPix, gdzie piksel ma przekątną 1,2 mikrona i obiektyw o jasności f/2. Poniżej możecie zobaczyć przykłady podobnych ujęć, rejestrowane aparatem kolorowym i czarno-białym Nokii 8. W przypadku zdjęć czarno-białych na pewno możemy liczyć na nieco mniej szumów – odpadają wszystkie zaburzenia kolorowe.

Oczywiście trzeba się liczyć z tym, że niektóre zdjęcia bez kolorów zupełnie stracą urok.

Trzeba też mieć na uwadze, że czarno-biały aparat nie ma optycznej stabilizacji obrazu. Ten moduł został zamontowany tylko w obiektywie kolorowego aparatu.

Oprogramowanie Nokii 8 pozwala robić zdjęcia w formacie DNG (RAW, cyfrowy negatyw), które można następnie obrobić w Snapseedzie albo w profesjonalnym programie na komputerze. Trzeba do tego jednak sięgnąć po zewnętrzną aplikację, na przykład Open Camera. Fotografując w ten sposób trzeba się przygotować na to, że podgląd DNG nie będzie tak kolorowy, jak byśmy sobie tego życzyli.

Oczywiście żywe barwy można bez problemu „odzyskać” w programach do obróbki zdjęć. Zauważyliście też pewnie, że zdjęcia zapisane w formacie DNG mają dużo większe ziarno. Nie jest to jednak problem. Można osiągnąć świetne efekty, korzystając z dedykowanego odszumiania RAW-ów, na przykład w Affinity Photo. Obraz będzie wtedy zauważalnie ostrzejszy, niż po zastosowaniu domyślnej kompresji JPG i wyostrzania przez oprogramowanie aparatu.

Na szumy niestety nie da się tu nic poradzić. Matryce Nokii 8 pracują w zakresie czułości ISO od 100 do 1600, w Open Camera z czasem naświetlania od 1/10000 do 1/12 sekundy. W trybie automatycznym, gdy zdjęcia są zapisywane jako JPG, akceptowalny szum pojawia się przy czułości powyżej ISO 400, z DNG praktycznie zawsze szumy są obecne i trzeba sięgać po dodatkowe narzędzia, bo je usuwać. Zwykle jednak warto poświęcić zdjęciom trochę czasu dla lepszego efektu.

Jedną z charakterystycznych cech Nokii 8 jest możliwość robienia „bothie”, czyli zdjęć będących połączeniem selfie i obrazu z głównego aparatu (choć trudno mówić o głównym aparacie, gdy oba są niemal identyczne). Można w ten sposób także kręcić filmy, ale niestety przez to, że frontowy aparat zauważalnie rozjaśnia obraz, nie są najwyższej jakości. Na plus zaliczyć należy za to dźwięk, nagrywany przez 3 mikrofony ze wszystkich kierunków.

Nawiasem mówiąc, utrzymanie smartfonu tak, by widać było sensowny kadr z obu aparatów jednocześnie, jest dużo trudniejsze, niż pokazuje to reklama telewizyjna.

Prezentowane w artykule zdjęcia są ostre, ale nie oznacza to niestety, że aparat za każdym razem poradzi sobie tak samo dobrze. Zdarza się, że Nokia 8 jednak nie ustawi ostrości od razu prawidłowo, mimo podwójnego autofokusu (laserowy i na podstawie detekcji fazy). Można się do tego przyzwyczaić, ale mimo wszystko nie powinno to mieć miejsca w smartfonie tej klasy.

Na zdjęciach robionych w trybie automatycznym i kompresowanych do JPG nie unikniemy pewnych niedoskonałości. Jednak biorąc pod uwagę, że mają one wymiary 4160 × 3120 pikseli, jest spora szansa, że w ogóle ich nie zauważymy. Tak dużych zdjęć nie ma sensu oglądać w skali 1:1.

Na zdjęciu felgi wyraźnie widać jeszcze jeden problem tego aparatu – problemy z aberracjami chromatycznymi. Pojawiają się nawet przy mało intensywnym oświetleniu, co nie jest niczym szczególnym w przypadku smartfonów, ale poddaje pod wątpliwość jakość soczewek marki Carl Zeiss.

Na pochwałę zasługuje za to geometria obiektywu. Mimo że jest to optyka szerokokątna (pole widzenia w poziomie powyżej 60°, co jest odpowiednikiem ogniskowej około 20 mm dla pełnej klatki), trudno zauważyć charakterystyczne zakrzywienia obrazu przy krawędziach. To ogromna zaleta, dzięki której Nokia 8 świetnie sprawdza się przy fotografowaniu architektury. Przedni aparat ma identyczny kąt widzenia, co zapewnia sporą swobodę w robieniu selfie.

Zoom, jak to często bywa w smartfonach, działa jedynie cyfrowo i niezbyt nadaje się do użytku.

Oczywiście Nokia 8 może też nagrywać filmy w rozdzielczości 4K, a domyślna aplikacja ma też możliwość nagrywania filmów poklatkowych (niestety bez kontroli nad interwałem) i w zwolnionym tempie.

Aparat w Nokii 8 na pewno stoi na wyższym poziomie i jest interesujący, ma jednak pewne niedociągnięcia. Zdjęcia nie są tak ostre, jak moglibyśmy się spodziewać, a przy słabym świetle tracą detale. Jednak doskonale zachowują kolory i nie można im odmówić atrakcyjności. Z wadami można żyć, można nawet poradzić sobie z nimi przy pomocy dodatkowych programów. Jako zamiennik aparatu kompaktowego Nokia 8 na pewno dobrze się sprawdzi w rękach amatorów.

Dla fotografów wymagających czegoś więcej Nokia 8 raczej nie będzie zadowalająca. Nie jest to smartfon ze szczytu rankingów aparatów fotograficznych – raczej dobry „średniak”.

Wszystkie zdjęcia, użyte w artykule, możecie pobrać z archiwum.