Piractwo gier: wcale nie jest tak źle, jak twierdzą producenci?

Czemu nowe gry są tak drogie (szczególnie na konsole) i tak małoinnowacyjne? Producenci zwykle winę za ten stan rzeczy zwalają napiratów, którzy bezwstydnie dzieląc się plikami w sieciach P2Psprawiają, że przychody ze sprzedaży maleć mają nawet o rządwielkości. I tak oto jeszcze niedawno szef Ubisoftu Yves Guillemottwierdził, że wskaźnik piractwa gier na PC wynosi 95%,zaś szef wydającej gry na iOS-a i Androida firmy ngmoco mówił, że80% uruchamianych na urządzeniach przenośnych kopii gier to kopiepirackie. Skąd jednak te wielkości? Mądrość ludowa pszczółmówi, że 94% wszystkich statystyk jest wymyślana na poczekaniu.Czyżby tak było i tym razem?Analizy piractwa w Sieci skupiałysię do tej pory przede wszystkim na piractwie audiowizualnym – ileto kopii filmów czy utworów muzycznych udostępnianych jest wsieciach P2P. Praktycznie nie było jednak przeprowadzonych zpodstawową choćby rzetelnością metodologiczną badań dotyczącychpiractwa gier, zarówno w skali globalnej, jak i w poszczególnychkrajach. Zmienić ten stan rzeczy spróbowała trójka badaczy zDanii i Kanady – Anders Drachen z Aalborg University, Kevin Bauer zUniversity of Waterloo i Robert Veitch z Copenhagen Business School.Przeprowadzili oni jedną z pierwszych w historii analiz pirackiejdystrybucji gier za pomocą BitTorrenta, w ciągu trzech miesięcy,na przełomie 2010 i 2011 roku. Wyniki opublikowano w artykule pt.Distribution of Digital Games via BitTorrent,dostępnym za darmo tutaj.[img=piractwopiratka]Badanie zostało przeprowadzoneza pomocą specjalnie w tym celu napisanego bota, który wregularnych cyklach wysyłał zapytania do torrentowych wyszukiwarek.Po zlokalizowaniu metadanych (plików .torrent), bot pozyskiwaładresy trackera, a następnie listę adresów IP uczestniczących wwymianie plików. W ten sposób udało się skompilować listę 173tytułów wydanych na 14 różnych platform, w tym PC, Xbox 360, PS3,PSP, iOS, Wii i DS – wśród nich zarówno gry indie (np.Auditorium czy SuperMeat Boy) jak i najbardziejznane gry wielkich studiów (np. Bioshock 2czy Little Big Planet 2).Z listy usunięto wszystkie tytuły gier rozpowszechnianych legalnie,jak i torrenty, które nie zawierały całej gry. Co się finalnieokazało?W czasie trwania badania, zapomocą BitTorrenta wymieniało się plikami z grami 12,6 mlnunikatowych peerów. 10 najpopularniejszych gier (pierwsze trzy znich to Fallout: New Vegas,Darksiders i NeedFor Speed: Hot Pursuit)przyciągnęło niemal 43% peerów, zaś 20 krajów odpowiadało zaniemal 77% całej wymiany plików – najczęściej (w stosunku dowielkości populacji kraju) piractwu oddawali się internauci zRumunii, Chorwacji, Grecji, Portugalii i Węgier.Najpopularniejszymi kategoriamigier wśród piratów okazały się RPG, action-adventure, TPS iwyścigówki. Znaczący wpływ na poziom piractwa miały oceny, jakiegra otrzymała w serwisach recenzenckich, a także kategoria wiekowa,do której grę przypisano – z jakiegoś powodu gry dla dzieci sąw mniejszym stopniu piracone, niż te, które oceniono jako tylkodla dorosłych.Autorzy badania nie mają jednakwątpliwości, że uzyskane przez nich wyniki pokazują, że szacunkiproducentów gier co do skali piractwa są mocno zawyżone. Drachenprzyznaje, że to praktyka powszechna niemal na całym świecie, alewiele często powtarzanych twierdzeń to tylko mity – na pewno tonie strzelanki są najchętniej piracone, nie jest też tak, że gryfamilijne są niemal wolne od piractwa. Nie można też sprowadzićkwestii piractwa do zamożności i stopnia rozwoju poszczególnychkrajów, w grę wchodzą tu znacznie bardziej złożone czynniki.Dzisiaj coraz więcej producentówgier szuka sposobów, by przenieść granie w chmury, czy teżoferować swoje tytuły za darmo, zarabiając na sprzedażyrozmaitych „dodatków”, często niezbędnych dla ukończenia gry.Te praktyki dają szansę niemal całkowitej likwidacji piractwa, alejeśli do tego dojdzie, to jak będzie można dalej usprawiedliwiaćwydawanie kolejnych, mało innowacyjnych tytułów?