Streaming audio i wideo, niezakłócony dostęp do usług takichjak Netflixa czy HBO Go, rozbudowane gry online, dopiero onepokazują pełen urok Internetu. Sieć oferuje coraz więcejmożliwości i korzystanie z niej nie musi oznaczać tylkoprzeglądania witryn WWW. Niestety, znaczna część najciekawszej oferty Internetu jest niedostępna z banalnego powodu – łączeinternetowe, z którego korzystamy, nie jest przystosowane do obsługiolbrzymiej ilości danych, jaką trzeba przesłać, byśmy np. moglizobaczyć najnowszy przebój filmowy w ultrawysokiej rozdzielczości.
Do naszych domowych komputerów Internet trafia najczęściej zapomocą kabli koncentrycznych czy skrętki. To, co było dobrejeszcze 10 lat temu, niekoniecznie musi być dobre obecnie. Wostatnich latach ilość przesyłanych danych gwałtownie sięzwiększyła. Jeszcze w 2005 roku w Internecie przesłano – nielicząc ruchu generowanego przez sieć komórkową i siećszkieletową – 2055 petabajtów danych (ok. dwóch miliardówgigabajtów). Dziesięć lat później ilość ta zwiększyła siędo 49 494 petabajtów.
Tak gwałtowny wzrost byłby niemożliwy bez światłowodów.Coraz większa ilość przesyłanych danych wymaga stworzeniaodpowiednio wydajnej sieci. W 2012 roku do zaspokojenia światowychpotrzeb konieczne było wyprodukowanie 230 milionów kilometrówświatłowodów. Eksperci oceniają, że w roku 2018 potrzebne będzie325 milionów kilometrów. Światłowody są dosłownie wszędzie.Tylko nie we wszystkich naszych domach.
FTTH, czyli rozwiązanie problemu ostatniej mili
Cała infrastruktura Internetu bazuje na wysoko wydajnych sieciachświatłowodowych. Jednak do naszych komputerów sygnał nierzadkotrafia przez kabel położony kilkanaście lat temu, wyprodukowanywedług technologii opracowanych dziesiątki lat temu. Możemy byćszczęśliwymi posiadaczami najnowszego komputera, lokalny dostawcaInternetu może mieć supernowoczesną infrastrukturę, ale wąskimgardłem będzie okablowanie budynku oraz naszego mieszkania,niezdolne do transmisji danych z prędkością pozwalającą nam nacieszenie się w pełni zasobami Internetu.
Rozwiązaniem problemu jest FTTH (fiber-to-the-home), czylidoprowadzenie światłowodu bezpośrednio do mieszkania klienta.Zanim jednak zapoznamy się z tą technologią, warto zastanowićsię, dlaczego są kłopoty z doprowadzaniem, a następniemodernizowaniem sieci w lokalu klienta.
Kłania się tutaj tzw. problem ostatniej mili, znany zarównotwórcom różnego typu infrastruktury, jak i dostawcom usług. O ileprzygotowanie (w tym okablowanie) infrastruktury mającej obsłużyćtysiące klientów jest ekonomicznie uzasadnione, to problemempozostaje podłączenie każdego z nich. Dla firmy oferującej łączanajbardziej korzystną jest sytuacja, w której wielu klientówmieszka blisko siebie i jak najbliżej miejsca, z którego sygnałtrzeba dla nich rozdzielić.
Dlatego też mieszkańcy dużych miast i gęsto zaludnionychosiedli są często zasypywani coraz to nowymi ofertami dostawcówInternetu, a mieszkańcy wsi czy peryferyjnych dzielnic willowychcałymi latami są skazani na korzystanie z rozwiązań nienajlepszej jakości. Jednak nawet i na wspomniane wcześniej osiedlanowinki nie trafiają zbyt szybko. Operatorzy starają się do końcawykorzystać możliwości już istniejącej infrastruktury. Układanienowych kabli w bloku to kosztowne i pracochłonne przedsięwzięcie,które może być uciążliwe dla jego mieszkańców.
Ze względu na architekturę, sieci światłowodowe możemypodzielić na P2P (point-to-point) oraz P2MP (point-to-multipoint).Pierwsza z nich polega na połączeniu klienta z urządzeniemoperatora za pomocą indywidualnego, nie współdzielonego łączaświatłowodowego. Do dyspozycji mamy tutaj pełną przepustowośćłącza, która zależy wyłącznie od konfiguracji urządzeńnadawczych i odbiorczych. Rozwiązanie to daje olbrzymie możliwościprzyszłego zwiększania przepustowości wraz z rosnącymiwymaganiami klienta. Taki luksus jednak sporo kosztuje, jest więc toarchitektura używana głównie przez przedsiębiorstwa.
Rozwiązaniem znacznie tańszym i przez to dostępnym dlaprzeciętnego Kowalskiego jest P2MP. Wykorzystuje się tutajpojedyncze włókno światłowodowe, które dociera do pasywnegorozdzielacza (splittera), czyli urządzenia, które dzieli sygnałpomiędzy większą liczbę abonentów. Maksymalnie przypada ich 128na splitter. W takim wypadku każdy z użytkowników korzysta tylko zczęści przepustowości światłowodu dochodzącego do rozdzielacza.Takie rozwiązanie pozwala również na rozbudowywanie sieci wprzyszłości. Jeśli będzie taka potrzeba, operator możedoprowadzić do splittera dodatkową nitkę światłowodu
Takim rozwiązaniem jest np. Orange Światłowód, który wzałożeniu ma zastąpić kilku- czy kilkunastomegabitowe łączakablowe połączeniami o przepustowości do 600 Mb/s. Do końca tegoroku w zasięgu Internetu światłowodowego Orange znajdzie się nawet1,5 miliona gospodarstw domowych. Jest on dostępny w 26 miastach, aobecnie trwają prace nad udostępnieniem go w 33 kolejnych. Do końca roku2018 z łączy światłowodowych operatora będzie mogło korzystaćco czwarte gospodarstwo domowe w Polsce.
Światłowód od Orange – jak to wygląda?
Do skorzystania z superszybkich łączy światłowodowychpotrzebujemy odpowiedniej sieci w samym budynku. Jej instalacja możezająć kilka dni, ale gdy prace zostaną ukończone, podłączenienowych odbiorców jest już bardzo proste.
Instalacja w samym mieszkaniu trwa od jednej do trzech godzin, wzależności od warunków technicznych w lokalu klienta. Polega onana pociągnięciu do mieszkania cienkiego kabla światłowodowego,który prowadzony jest wzdłuż ścian tak, jak sobie zażyczymy. Wwybranym przez nas miejscu technicy zainstalują gniazdo optyczne, doktórego doprowadzony zostaje światłowód.
Do gniazda podłączany jest terminal światłowodowy, ten zaś zkolei łączony jest kablem ethernetowym z urządzeniem FunBox. To onpozwala na korzystanie z Internetu, pracuje jako router Wi-Fi, punktdostępowy domowej sieci bezprzewodowej dla komputerów i innychurządzeń. Do FunBoxa podpięty zostaje też dekoder telewizyjny.
Dzięki światłowodom łącze internetowe nie jest już wąskimgardłem. Mogą nim być nasze urządzenia domowe, na którychkorzystamy z Internetu. Czy łącząc się z domową sieciąbezprzewodową, wykorzystają jej możliwości? To już jednak tematna inny artykuł.