"Zhakowałem tę skrzynkę e-mail". Pomysł na szantaż, wykorzystujący słabości interfejsów

"Właśnie otrzymałem maila od niby jakiegoś hakera, którego nadawcą jestem rzekomo ja, a dokładnie moja skrzynka mailowa" – napisał we wiadomości do redakcji jeden z czytelników, podpisujący się jako Janek. Ale czy przestępca naprawdę włamał się na jego pocztę czy może jedynie dobrze udaje? Odpowiedź brzmi: to drugie.

Samo założenie ataku jest stare jak świat. Napastnik twierdzi, że dysponuje kompromitującymi Janka materiałami, których nie ujawni o ile ten przekaże okup na portfel bitcoin.

Stosuje jednak niecodzienną metodę uwiarygodnienia się, twierdząc, że maila z żądaniem okupu wysłał wprost z adresu pocztowego Janka. Ten ostatni korzysta z poczty na Interii i rzeczywiście widzi swój adres w polu nadawcy. To daje do myślenia.

Na całe szczęście wcale nie oznacza, że Janek padł ofiarą ataku. W nagłówkach maili są dwa pola FROM, definiujące nadawcę. Jeden dla protokołu, drugi zaś – klienta.

W ten sposób przestępca może wysłać maila z dowolnego serwera, podpisując się innym, równie dowolnym adresem. Większość programów pocztowych czytelnie wskazuje obydwa adresy, ale akurat Interia z jakiegoś powodu wyświetla wyłącznie pole klienta, co w tym przypadku pozwoliło zasiać u czytelnika nieco paniki. Bezpodstawnie oczywiście.

Zasadniczo rzecz ujmując, może pochodzić zewsząd – z dowolnej skrzynki. Do Janka, jak wynika z nagłówka wiadomości, wysłano je poprzez sender PHP z irlandzkiej domeny. Nie jest to jakikolwiek dowód na rzekome zhakowanie należącej do niego skrzynki na Interii.

W tym przypadku portfel przestępcy jest pusty, ale zapewne adres poszedł do tysięcy osób i ktoś może jednak zapłacić. W takich przypadkach nie bez kozery wykorzystywane są kryptowaluty. Sieć transakcyjna blockchain gwarantuje pełną anonimowość – jest zdecentralizowana i rozproszona. Nie ma żadnych szans, aby ewentualny przekaz odzyskać.