Linux Mint dla zielonych: co i jak warto zainstalować na świeżym systemie

Wielokrotnie na łamach portalu podkreślaliśmy zalety Linuxa Minta ze środowiskiem Cinnamon. Dystrybucja jest łatwa w obsłudze, dlatego przesiadka z Windowsa nie powinna sprawić problemów nawet bardzo początkującym użytkownikom. Są też różnice, a podstawową z nich jest sposób instalowania programów.

Linux Mint oferuje niezbędne oprogramowanie już po pierwszym uruchomieniu. Nie oznacza jednak, że lista preinstalowanych programów zaspokoi potrzeby każdego. Dlatego przygotowaliśmy propozycje, które będą świetnym uzupełnieniem do preinstalowanego zestawu. Zanim jednak do niej przejdziemy, warto bliżej przyjrzeć się 3 sposobom instalacji, które oferuje Linux Mint.

Zdecydowanie najłatwiejszym sposobem jest instalacja przez Menadżer oprogramowania (1). Znajdziemy go, wyświetlając odpowiednik Menu Start, domyślnie w lewym dolnym rogu. Przed jego uruchomieniem zostaniemy poproszeni o podanie hasła, którym zabezpieczyliśmy system.

Po otwarciu okienka wyświetli się 12 kategorii pakietów. Nie jest jednak konieczne żmudne przeglądanie wszystkich grup. Jeżeli znamy nazwę programu, wystarczy, że wpiszemy ją w okienko umieszczone w prawym górnym rogu (1) menedżera.

Żeby zainstalować wybrane oprogramowanie, w pierwszej kolejności należy wybrać je z listy w Menadżerze oprogramowania.

Po podwójnym kliknięciu otworzy się karta programu. W lewym górnym rogu wyświetli się nazwa, pod którą umieszczony został status aplikacji. Jeżeli nie była preinstalowana, pojawi się napis nie zainstalowano (1). W takim przypadku należy przycisnąć przycisk Instaluj (2). Postęp instalacji widoczny będzie na pasku (3) umieszczonym u dołu okna. Kiedy proces zostanie zakończony, aplikacja gotowa będzie do pierwszego uruchomienia.

Drugą możliwością instalacji dają nam paczki DEB. Ta metoda polecana jest w przypadku, kiedy nie będziemy mogli znaleźć szukanej przez nas aplikacji w Menadżerze oprogramowania, jednocześnie mając pewność, że wersja na Linuksa istnieje.

W wyszukiwarkę należy wpisać nazwę programu z końcówką DEB. Takie pliki do znalezienia są na stronach producentów aplikacji. Po pobraniu i dwukrotnym kliknięciu na plik uruchomi się instalator, który automatycznie rozpocznie proces instalacji.

Trzecim, na pierwszy rzut oka nieco bardziej skomplikowanym, sposobem jest instalowanie aplikacji dzięki PPA, czyli Personal Package Archive. Jest to kolejne repozytorium oprogramowania, które można dodać do systemu. Żeby zainstalować szukaną aplikację, w oknie wyszukiwarki internetowej należy wpisać jej nazwę z końcówką PPA. Niezbędny będzie też terminal.

Po odnalezieniu strony oraz wybraniu dystrybucji (w naszym przypadku Linux Mint) szukamy informacji o adresie PPA i kopiujemy je. [img=dfdfd3]Następnym krokiem jest uruchomienie terminala. Znajdziemy go na pasku zadań bądź po otwarciu menu głównego.

Skopiowany ze strony adres PPA należy wkleić do Terminala. W tym celu wpisujemy kolejno polecenia:

[frame]sudo apt-add-repository ppa:lumas/photoqt sudo apt update sudo apt install photoqt

[/frame]Po wprowadzeniu poleceń nasze akcje potwierdzamy klawiszem Enter. System poprosi nas wtedy o hasło, którym zabezpieczyliśmy system. Kiedy wszystkie kroki wykonamy zgodnie z instrukcją, program pojawi się wśród aplikacji zainstalowanych na dysku komputera. W ten sposób program gotowy jest do pierwszego uruchomienia.

Aplikacja służąca do strumieniowania muzyki. Wygląda oraz oferuje te same funkcje jak jej odpowiedniki znane z Windowsa oraz iOS-a. Z poziomu programu mamy dostęp do kolekcji, która obejmuje miliony albumów. Spotify umożliwia tworzenie własnych list utworów,czy udostępnianie ich w mediach społecznościowych.

Po lewej stronie okna umieszczono kategorie, które zostały podzielone na 3 części. Znajdziemy tam przycisk strony głównej (1), pod którą znajduje się zapisane utwory (2). Ostatnim elementem są playlisty (3). Dzięki nim możliwe jest tworzenie własnych lub odsłuchiwanie polecanych. Z kolei odtwarzacz (4) wraz z przyciskami został umieszczony na dolnym pasku. Do logowania możemy wykorzystać konto na Facebooku.

Spotify jest dostępne w Menedżerze oprogramowania. Możliwa jest także instalacja z PPA. Paczkę DEB można pobrać z repozytorium.

Jedną z preinstalowanych aplikacji jest przeglądarka Mozilla Firefox. Jeżeli jednak jesteśmy przyzwyczajeni do Chrome'a, to musimy go zainstalować samodzielnie.

Przeglądarka oferuje automatyczną synchronizację wszystkich danych. Dzięki niej po zalogowaniu się do konta Google, jeżeli wyrazimy zgodę, wszystkie zakładki, historia oraz hasła zostaną automatycznie pobrane do Chrome'a zainstalowanego na Mincie. Funkcja ta działa na wszystkich urządzeniach.

Przeglądarki nie znajdziemy w oficjalnym repozytorium, dlatego żeby ją zainstalować, skorzystamy z drugiej metody, czyli instalacji DEB, o której mowa w pierwszej części poradnika. Wchodzimy na stronę producenta. Po kliknięciu na niebieski przycisk Download Chrome otworzy się nowe okno, z którego wybieramy DEB (for Debian/Ubuntu), a następnie klikamy na Accept and Install. Kiedy plik zostanie pobrany, kolejnym krokiem jest dwukrotne kliknięcie na niego. Automatycznie uruchomi się instalator, który zainstaluje przeglądarkę.

[frame]Możliwa jest także instalacja z PPA.

Shotwell to organizer fotografii cyfrowej. Aplikacja umożliwia importowanie zdjęć oraz filmów z urządzeń zewnętrznych. Program automatycznie kataloguje naszej obrazy według dat, umożliwia też tagowanie. Dodatkowo Shortwell pozwala też na podstawową edycję zdjęć przy użyciu takich funkcji jak: kadrowanie, dostosowywanie poziomu i balansu kolorów czy usuwanie efektu czerwonych oczu.

W celu zaimportowania zdjęć należy wejść w Plik (1), a następnie zaznaczyć Zaimportuj z katalogu. Po wybraniu folderu, program automatycznie doda wszystkie pliki, które pojawią się w głównym widoku okna. Oczywiście istnieje możliwość przeszukiwania zbiorów po katalogach (2). W tym celu po lewej stronie na pasku umieszczona została ich lista. Możliwe jest także przyporządkowywanie zdjęć do wydarzeń, dodawanie do nich flag oraz etykiet.

Edycja jest możliwa po otwarciu widoku wybranego zdjęcia. Na dolnym pasku po lewej stronie pojawią się wtedy przyciski Obróć (1), Przytnij (2), Wyrównaj (3), Czerwone oczy (4), Dopasuj (5) oraz Ulepsz (6).

Shotwell jest dostępne w Menedżerze oprogramowania. Możliwa jest także instalacja z PPA.

Jest to aplikacja, które umożliwia importowanie zdjęć i plików wideo z kart pamięci oraz urządzeń zewnętrznych. Dodatkowo oferuje funkcje zarządzania folderami. Program jest też w pełni konfigurowalny, dzięki czemu może automatyczne przypisać nazwy do zdjęć oraz folderów. Możliwe jest także przesyłanie plików z kilku źródeł jednocześnie.

Program automatycznie wykryje kartę w czytniku i otworzy program – żeby przesłać całą zawartość, wystarczy kliknąć przycisk Zaznacz wszystko (1), a następnie Pobierz (2). Na górnym panelu umieszczono Źródło (3) oraz Cel (4), co pozwala na dowolne ustawianie folderu docelowego. Dodatkowo wchodząc w Plik (5) i Preferencje, możemy ustawić automatyczne przypisywanie nazw zdjęć oraz folderów. To samo dotyczy również plików wideo.

Rapid Photo Downloader jest dostępny w Menedżerze oprogramowania.

Franz to multikomunikator, który oferuje korzystanie m.in. z Messengera, Skype’a, czy Whatsappa z poziomu jednej aplikacji. Jest to rozwiązanie wygodne szczególnie dla tych, którzy często używają jednocześnie kilku komunikatorów.

Konfiguracja programu nie jest skomplikowana. Po otwarciu głównego okna wybieramy komunikatory, z których chcemy korzystać. Po kliknięciu jeden z nich otworzy się nowe okno. Następnie wpisujemy nazwę (1) oraz klikamy na przycisk dodaj (2). W ten sposób wszystkie pozycje zostaną mieszone na górnym panelu.

Instalacja przebiega nieco inaczej niż w przypadku pozostałych propozycji. W tym celu należy wejść na stronę producenta i odnaleźć wersję na Linuksa. Po pobraniu pliku z rozszerzeniem TGZ, należy go otworzyć, a następnie wypakować do wybranej lokalizacji. W ten sposób otrzymamy folder z 12 plikami. Program uruchomimy poprzez kliknięcie ma ten o nazwie Franz.

[frame]Aby usprawnić dostęp do aplikacji, kolejnym krokiem jest stworzenie skrótu na pulpicie. Klikamy prawym klawiszem na puste pole pulpitu, tak aby otworzyć menu kontekstowe. Z niego wybieramy funkcję Utwórz nowy aktywator tutaj. Po otwarciu okienka wpisujemy nazwę (1) oraz wybieramy lokalizację (2) pliku Franz. W ten sposób na pulpicie pojawi się skrót. Musimy także pamiętać, że folder z plikami nie może zostać usunięty – jeżeli to zrobimy, aplikacja przestanie działać.

Do korzystania z aplikacji potrzebne będzie założenie konta. Tuż po pierwszym uruchomieniu zostaniemy poproszeni o zalogowanie oraz wybranie typu synchronizacji: możemy wybierać między częściową a całościową.W katalogu domowym pojawi się folder aplikacji. W tym przypadku pliki możemy przenosić metodą chwyć i upuść. Z kolei, aby skopiować dane z pozycji samego programu, wystarczy kliknąć na przycisk dodaj (1), a następnie wgraj na MEGA. Po otwarciu kolejnego okna będziemy mogli przeszukiwać pliki.

Paczkę DEB można pobrać ze strony producenta.

Jest to program, który można porównać do CCleanera, czyli oczyszcza nasz komputer ze zbędnych danych. Usuwa pliki m.in. z popularnych przeglądarek oraz klientów poczty. Dodatkowo dzięki niemu zwolnimy RAM, wyczyścimy pliki swap, rejestr systemu, cache, nawet skróty i miniatury plików.

Po lewej stronie okna umieszczone zostały 3 kategorie: możemy uruchomić proces oczyszczania/usuwania każdej z nich, program daje także możliwość odznaczenia poszczególnych komponentów. ATP (1) czyli Advanced Packaging Tool pozwoli nam oczyścić system zarządzania pakietami. Głębokie skanowanie (2) służy do usuwania plików porozrzucanych po całym dysku. Ostatni tryb (3) opróżni kosz bądź schowek. Po instalacji pojawią się dwie ikony, ta z napisem root pozwala na uruchomienie programu w trybie administratora.

Bleachbit jest dostępne w Menedżerze oprogramowania. Paczkę DEB można pobrać ze strony producenta.

Jest to bardzo proste narzędzie do obróbki grafiki rastrowej. Owszem, Mint oferuje preinstalowanego GIMP-a, jednak jego możliwości mogą przerosnąć potrzeby mniej zaawansowanych użytkowników. Z kolei dla kogoś, kto potrzebuje programu, który ma zastąpić windowsowego Painta, Pinta jest jego bardzo dobrym zamiennikiem. Aplikacja oferuje prace na warstwach, dostępne są także funkcje takie jak odwracanie kolorów czy nakładanie sepii.

Panel (1) umieszczony z lewej strony przypomina ten znany z Painta Microsoftu. Oprócz narzędzi malarskich znajdziemy tam też paleta barw (2). Z kolei prawy panel umożliwia pracę warstwach (3).

Pinta jest dostępna w Menedżerze oprogramowania. Możliwa jest także instalacja z PPA.

Jest to jeden z ulubionych programów wszystkich użytkowników czytników e-booków. Prócz podstawowych funkcji związanych z zarządzaniem książkami, oferuje możliwość konwersji plików tekstowych do wielu formatów takich jak PDF, RTF, ePub, FB2, LIT, MOBI, PDB, TXT. Program może także pobierać dane z kanałów RSS i automatycznie przesyła artykuły na czytnik.

Jeżeli jesteśmy użytkownikami czytników, warto w pierwszej kolejności ustawić sobie współdzielenie plików z urządzeniem zewnętrznym. W przypadku Kindle'a, najprościej ustawić wysyłanie książek bądź publikacji przez maila. W tym celu należy kliknąć na przyciskPołącz/Udostępnij (1) który umieszczony jest na górnym panelu. Kiedy rozwinie się lista, wchodzimy na ostatni wynik Ustaw adres email przeznaczony do dzielenia się książkami. Po otwarciu nowego okienka klikamy na przycisk z zielonym plusem (2). W tym miejscu wpisujemy adres email czytnika, a następnie zatwierdzamy całą akcje przyciskiem zastosuj (3).

Przycisk Konwertuj oferuje bardzo rozbudowane narzędzie do edycji naszych książek. Możemy zmieniać ich wygląd, ustawiać marginesy czy nawet wygenerować spis treści. Jednak najczęściej używaną funkcją jest konwersja plików tekstowych do różnych formatów. Po lewej stronie u góry znajduje się format źródłowy (1), po prawej zaś format wyjściowy (2).

Bardzo przydatną funkcją jest również pobieranie wiadomości. Program daje nam możliwość ustawiania tytułów prasowych, które będą regularnie pobierane na dysk i wysyłane na urządzenia w ustawionych przez nas interwałach. Wszystko to oferuje przycisk Pobierz wiadomości. Po kliknięciu na niego wyświetli się lista języków (1), a następnie tytuły prasowe.Po wybraniu odpowiedniej pozycji, należy ustalić częstotliwość pobierania oraz kliknąć przycisk Zapisz (2). W przypadku kiedy od razu chcemy rozpocząć proces pobierania i wysyłania, klikamy na przycisk Pobierz teraz. (3). Stan pobierania (4) wyświetli się w prawym dolnym rogu. Będzie tam podana liczba zadań oraz jej status.

Calibre jest dostępne w Menedżerze oprogramowania. Możliwa jest także instalacja z PPA.

Przedstawiona przez nas lista zawiera podstawowe pozycje. Oczywiście świetnych aplikacji jest o wiele więcej, dlatego zachęcamy Was do umieszczania własnych propozycji w komentarzach. Dodatkowo warto także zajrzeć do pozostałych części naszego poradnika poświęconemu dystrybucji Mint. Znajdziecie tam m.in. porady dotyczące podstawowej obsługi oraz instrukcję, w jaki sposób zainstalować system na jednym dysku z Windowsem.