W jednym z mroczniejszych zakątków Internetu na świat przyszedł projekt Magenta — oparty o jądro Linuksa system dla urządzeń mobilnych, kompatybilny z iOS. Na razie wiadomo o nim bardzo mało: tworzy go jedna programistka, będzie działać na procesorach ARM i nie będą na nim działać aplikacje dla iOS.
Magenta przeznaczona jest dla urządzeń z procesorami ARMv7 i prawdopodobnie nie będzie to jedyna obsługiwana architektura. System to specyficzna implementacja Darwina/BSD zbudowana wokół jądra wywodzącego się z Linuksa 2.6.37. Środowisko jest na poziomie binarnym w pełni kompatybilne z iOS 5.0. Jednym z celów projektu będzie odtworzenie środowiska systemu stworzonego przez Apple'a z wykorzystaniem otwartych bibliotek — na przykład z użyciem Cairo zamiast CoreGraphics czy Chamelleona w miejsce UIKit.
Na chwilę obecną w planie nie ma umożliwienia uruchamiania aplikacji dla iOS na Magencie. Kompatybilność frameworków na wyższych poziomach nie znalazła się na liście priorytetów. Jest oczywiście szansa, że do rozwoju Magenty przyłączy się ktoś, kto się tym zajmie, ale obecnie osoby zainteresowane tym aspektem systemu proszone są przez autorkę projektu o oddalenie się. Nie wiadomo również nic na temat interfejsu użytkownika systemu, ale możliwe, że ponieważ celem prac jest odtworzenie środowiska na niskim poziomie, Magenta porządnego interfejsu nigdy się nie dorobi.
Nie wiadomo jeszcze jaka będzie przyszłość projektu i w jakim tempie będzie się rozwijał. Magenta to wciąż eksperyment, który może nigdy nie przekształcić się w oprogramowanie dla telefonu. Christina B., programistka rozwijająca system, robi to dla zabawy i żeby pokazać, że się da. Więcej na temat założeń i postępu prac można przeczytać na jej stronie, skąd można również pobrać kod źródłowy komponentów.
