Mówi się, że Internet pokonuje wszelkie przeszkody geograficzne, nie liczy się dla niego odległość ani granice państw, a komunikacja jest niczym nieskrępowana. To jednak nie do końca prawda i warto sobie to uświadomić. Podłożem Globalnej Sieci są całkowicie fizyczne, namacalne elementy, które podlegają zwykłym prawom fizyki i które można spokojnie nanieść na mapie Świata. Tym właśnie zajmuje się Telegeography — firma gromadząca dane telekomunikacyjne z całego świata. Właśnie opublikowana została najnowsza mapa, przedstawiająca stan okablowania podmorskiego na rok 2014.
Grafikę można pobrać ze strony wydawcy, dostępna jest także mapa interaktywna, którą można oglądać w przeglądarce. Warto zwrócić uwagę na to, ile połączeń dochodzi do wybrzeży Wielkiej Brytanii — nie powinno już dziwić, że brytyjski wywiad tak sprawnie monitoruje komunikację.
Na mapie uwzględnione zostały 263 połączenia już działające oraz 22, które zostaną uruchomione do końca 2015 roku. Na mapie nie ma jeszcze kabla AAE-1 (Azja-Afryka-Europa, ma mierzyć 25 tysięcy kilometrów, na ląd „wyjdzie” w 12 krajach, jego cena została oszacowana na około 600 milionów dolarów), który zostanie oddany do użytku prawdopodobnie w 2016 roku. Ubiegłoroczna mapa prezentowała 224 połączenia, wersja z 2012 roku zaś jedynie 150.
Przy tej okazji warto przyjrzeć się także dodatkowym danym, które udało się zebrać w ciągu ostatniego roku. Oczywiście infrastruktura nie jest bezawaryjna, ale za 90% uszkodzeń odpowiadają czynniki środowiskowe i ludzie. Na 100 awarii w latach 2008-2011 38 miało miejsce z powodu aktywności związanej z połowem ryb, 25 w wyniku błędu przy zakotwiczeniu statków i 8 z powodu innych wypadków, w których ludzie mieli spory udział. Czynniki środowiskowe odpowiedzialne są za 14 awarii, 6 miało miejsce gdyż zawiodły jakieś komponenty i ostatnie 6 zostało zaklasyfikowanych jako „inne”. Czas, jaki trzeba poświęcić na naprawienie łączy, zależy od wielu czynników, może to zająć nawet miesiąc.