MEGA chce się sprzedać? Słynny cyberschowek przedstawia swój kod źródłowy na GitHubie

MEGA to jeden z najpopularniejszychdysków sieciowych, ceniony przez internautów za oferowany poziomanonimowości i ogromną ilość dostępnego miejsca. Mimo skreśleniago przez jego ojca-założyciela, Kima Dotcoma, do tej pory jakośupaść nie chce, mimo że nie ma lekko po tym, jak większośćoperatorów elektronicznych płatności zablokowała możliwośćpłacenia za jego konta premium. Co jednak dalej? MEGA przeprowadziłodość dziwne posunięcie – udostępniło na GitHubieswój kod źródłowy.

Gdyby zaproponować Microsoftowi czy Google, by firmy teudostępniły kod OneDrive czy Dysku Google, pewnie menedżerowiekorporacji postukaliby się w głowę – kluczowe dla ich strategiiusługi online pozostają zamknięte z wielu powodów, na czele zochroną własności intelektualnej i walką o przewagękonkurencyjną. Co zresztą mieliby końcowi użytkownicy zudostępnionym kodem zrobić? Przecież nie dysponują infrastrukturąpozwalającą na uruchomienie takiego oprogramowania. W najlepszymrazie kod mógłby zostać zbadany pod kątem bezpieczeństwa czyobiecywanej prywatności, ale chyba nikt na poważnie nie sądzi, żete dyski online mogą być wykorzystane do przechowywania wrażliwychdanych. Klucze i tak trzyma korporacja.

Na GitHubie w repozytorium meganzpojawiły się jednak w ostatnich dniach projekty zawierające całykod webowego klienta MEGA, jego SDK, narzędzi synchronizacji, orazrozszerzeń przeglądarkowych i aplikacji mobilnych. Nie, to nie jestżadne Open Source. Wszystko zostało udostępnione na własnościowejlicencji, która po prostu pozwala nam oglądać kod źródłowy itestować go pod kątem błędów, słabości, luk itp. Kod jestwysoce modularny, nieźle udokumentowany, można się wręcz z niegouczyć – co więc z przewagą konkurencyjną? Jaki mógł byćpowód tego udostępnienia?

Na pewno może chodzić o chęć przekonania użytkowników, żeto z czego korzystają oferuje prawdziwe szyfrowanie po stronieklienta, jak i nie zawiera żadnych furtek. Te akurat kwestie mogąbyć sprawdzone bez dostępu do kodu działającego po stronieserwera, wystarczy porównać udostępniony kod z tym, co pobieraprzeglądarka podczas inicjalizacji webowego klienta, tak samo możnateż sprawdzić aplikacje mobilne.

To jednak wydaje się efektem ubocznym udostępnienia kodu. Naszymzdaniem Mega po prostu chce się sprzedać – szukając startupowychinwestorów, musi uczynić swoją własność intelektualną możliwienieskazitelną z perspektywy obciążeń licencyjnych czypatentowych. Innymi słowy, musi udowodnić, że wzięty przezinwestora kod nie będzie stanowił dla niego żadnego obciążeniaprawnego.

Jest to szczególnie istotne choćby ze względu na ryzyko, zjakim wiąże się inwestowanie w tego typu usługi – w końcu ilemożna udawać, że MEGA służy do hostowania obrazów dystrybucjiLinuksa? Wiele rządów z przyjemnością zamknęłoby stworzonyprzez Kima Dotcoma serwis, choćby mogąc wykazać, że korzysta on zcudzej własności intelektualnej. Obecność na GitHubie, bardzorygorystycznym w tych kwestiach, uwiarygadnia całe przedsięwzięcie.

Warto wspomnieć, że MegaUpload 2 z Bitcache, czyli konkurencyjneprojekty Kima Dotcoma, rozwijane właśnie za pieniądze inwestorówzebrane na platfomie BnkToTheFuture,zebrały ponad milion dolarów – ale oczywiście to nie wystarczy.Dotcom zamierzał więc dokonać fuzji z pewną notowaną na giełdziekanadyjską firmą, by pozyskać łącznie 12 mln dolarów kapitału,przy wycenie Bitcache na 100 mln dolarów. Kanadyjska giełdazablokowalajednak tę transakcję co zapewne doprowadzi do opóźnienia wpracach. Zgodnie z najnowszymi obietnicami założyciela słynnegoMegaUpload, jego nowa, rozproszona platforma hostingowa będzie miałaswoją publiczną premierę do końca 2017 roku. Wersja alfa dlainwestorów zostanie pokazana w drugim kwartale tego roku, a wkrótcepotem zaproszone osoby uzyskają dostęp do wersji beta.