Deyna i Światowy Dzień Książki

Redaktor Dariusz Rosiak napisał przed miesiącem w "Uważam, Rze" artykuł pt. Piłkarz bez logarytmu. Artykuł dotyczy książki pt. "Deyna" i jej bohatera, napisanej przez red. Stefana Szczepłka, wydanej przez Marginesy. Co w tym artykule możemy przeczytać? Ano:

W grze Deyny nie było nic przewidywalnego, jak np. u Messiego czy Ronaldo. Z Deyny nie da się zrobić gry komputerowej, nie ma takiego logarytmu. Grał inaczej, strzelał inaczej, podawał inaczej, ruszał się inaczej niż wszyscy.

Logarytmu!?!

A co ma do tego Światowy Dzień Książki?

Co roku przy okazji Światowego Dnia Książki właśnie (przy innych okazjach może też, ale ŚDK był dość niedawno), w mediach słyszymy narzekania na to, że statystyczny Polak książek nie czyta. Więcej, że Polak wysoko kształcony książek nie czyta. Że Polak-przedsiębiorca książek nie czyta. Że elita narodu książek nie czyta.

[dygresja]Przy okazji powiem, że wolę nie czytać książek, ale czytać blogi i czasopisma oraz oglądać w telewizji programy poszerzające horyzonty, niż czytać jakieś bezmyślne grafomańskie czytadła. Choć wolałbym mieć czas i na blogi, i na czasopisma, i na dobre książki i na dobrą telewizję. A to medialne biadolenie idzie na ilość, nie na jakość, czy tym bardziej na efekt czytania książek - poszerzanie horyzontów.[/dygresja]

A ileż to razy osoby publiczne (zwłaszcza dziennikarze) przyznawały się do tego, że w szkole najbardziej bały się matematyki? Że z matematyki nic nie umiały? Że podziwiają abiturientów przystępujących do egzaminu z matematyki na poziomie rozszerzonym?

To jak to jest, książki trzeba czytać, choćby byle jakie, ale liczyć i myśleć abstrakcyjnie to już nie trzeba umieć? Czy nieumiejętnością rozwiązywania zadań z matematyki wypada się chwalić publicznie? Czy nieznajomość zasad logiki wiąże się z przynależnością do jakiejś lepszej kategorii ludzi?