Windows 10 – jak zainstalować system? Instrukcja dla początkujących

Instalacja Windows 10 nie należy do trudnych zadań, ale przed kimś, kto nigdy wcześniej tego nie robił, stoi kilka wyzwań i dylematów. Niezbędne jest właściwe przygotowanie nośnika instalacyjnego, wstępne skonfigurowanie komputera i wreszcie wybór co najmniej kilku kluczowych opcji już na etapie instalacji Windowsa 10.

Jeśli więc planujesz zaktualizować swój komputer w wyniku zakończonego wsparcia Windowsa 7 lub po prostu właśnie złożyłeś nowy zestaw i chcesz na nim zainstalować Windowsa 10, w tym poradniku wytłumaczymy, jak się za to zabrać.

W przypadku, gdy Windows 10 będzie instalowany na komputerze, który dotychczas działał na przykład pod kontrolą Windowsa 7, w pierwszej kolejności koniecznie skopiuj wszystkie potrzebne zdjęcia i inne dokumenty na zewnętrzne nośniki. Tak zwana "czysta instalacja" Windowsa 10 sprawi, że twój komputer będzie jak nowy – wszystkie dotychczasowe pliki zostaną z niego usunięte.

Jeżeli nie wiesz, jaka wersja Windowsa 10 jest dla ciebie odpowiednia, zachęcamy do lektury naszego poradnika, w którym tłumaczymy czym różni się Windows 10 Home od wersji Pro oraz wyjaśniamy różnice pomiędzy licencjami BOX, ESD oraz OEM.

Przed zainstalowaniem Windowsa 10, warto w pierwszej kolejności pobrać jego najnowszy obraz na pendrive'a (lub płytę DVD) – także wówczas, jeśli jesteś w posiadaniu licencji BOX i dysponujesz oryginalną pamięcią USB z instalatorem.

Windows 10 stale się zmienia i pobranie nowszego instalatora poskutkuje skróceniem czasu późniejszych aktualizacji. Czasem nowsze wersje instaluje się nieznacznie inaczej – nasz poradnik opieramy na obrazie Windowsa 10 pobranym z serwerów Microsoftu 14 stycznia 2020 roku i do instalacji wybieramy Windowsa 10 Home.

Na szczęście, aby samodzielnie utworzyć nośnik instalacyjny, nie trzeba być wielkim znawcą. Microsoft udostępnia oficjalne narzędzie Windows 10 Media Creation Tool, które samodzielnie pobierze najnowszy obraz systemu i utworzy nośnik instalacyjny USB lub pobierze ISO, by nagrać je na płytę DVD. Wystarczy postępować według instrukcji kreatora (w praktyce akceptując postanowienia licencyjne i klikając kilka razy "dalej"). Szczegółów dowiecie się z naszego filmu:

Aby utworzenie nośnika instalacyjnego USB było możliwe, należy przygotować pendrive'a o pojemności co najmniej 8 GB. Nośnik zostanie automatycznie sformatowany, więc należy się liczyć z utratą wszystkich plików, które są na nim zapisane – wcześniej trzeba więc zadbać o kopię zapasową. Warto wybrać urządzenie z USB 3.0, aby przyspieszyć całą operację.

Czas pobierania obrazu Windowsa 10 i tworzenia nośnika instalacyjnego zależy od wydajności komputera, pendrive'a, a przede wszystkim prędkości połączenia z internetem. W przypadku łącza 60 Mb/s i pendrive'a z USB 3.0, cała operacja powinna się zamknąć w kilkunastu minutach.

Windows 10 Media Creation Tool można pobrać z naszego katalogu oprogramowania.

Aby rozpoczęcie instalacji Windowsa 10 z nośnika USB było w ogóle możliwe, komputer musi być chętny do uruchomienia oprogramowania z pendrive'a w pierwszej kolejności, przed próbą włączenia starego systemu z dysku.

**W większości przypadków właściwe ustawienia są domyślnie aktywne i nie ma konieczności ich zmieniania – wystarczy przejść do kolejnego punktu opisującego sam proces instalacji Windowsa 10, a tutaj wrócić dopiero w przypadku wystąpienia problemów.

By sprawdzić opisywane opcje, należy zacząć od włączenia BIOS-u (lub UEFI). Można to najczęściej zrobić poprzez szybkie wciskanie klawisza Del, F1 lub F2 (jest to zależne od konkretnego komputera) na klawiaturze zaraz po użyciu przycisku zasilania w komputerze, by go włączyć. Po wyświetleniu BIOS-u / UEFI, zadaniem użytkownika będzie znalezienie sekcji z informacjami o kolejności urządzeń podczas uruchamiania (ustawienia te można najczęściej znaleźć w opcjach Boot / Boot Order**).

Celem jest upewnienie się (i ewentualna zmiana ustawień), czy kolejność sprzętów na liście odpowiada temu, co chcemy osiągnąć – naszym celem jest instalacja Windows 10 z nośnika USB, a więc to urządzenia USB muszą być brane pod uwagę przed dyskami twardymi. Po zmianie tych ustawień należy opuścić BIOS / UEFI i zapisać w nim zmiany (oprogramowanie najczęściej samo to zaproponuje przy próbie wyjścia z ustawień).

Jeśli kopia zapasowa plików została już wykonana i dysponujesz właściwym nośnikiem instalacyjnym, nic nie stoi na przeszkodzie, by rozpocząć instalację. By to zrobić, włóż pendrive'a do komputera i ponownie uruchom system – zgodnie z wcześniejszymi ustawieniami w BIOS-ie / UEFI, komputer powinien w pierwszej kolejności załadować instalator systemu z pamięci przenośnej.

Od tego momentu należy postępować według poleceń kreatora.

Pierwszy etap instalacji to wybór języka, formatu daty i godziny oraz klawiatury. Domyślnie proponowany jest oczywiście język Polski i właściwe mu formaty. Wystarczy przejść do kolejnego kroku, klikając przycisk "Dalej".

Następnie wybieramy opcję "Zainstaluj teraz", a w następnym kroku wpisujemy klucz licencyjny dla danego systemu. Można to również zrobić później, wybierając opcję "Nie mam klucza produktu". Wówczas trzeba jednak wybrać właściwą wersję Windowsa 10 do instalacji – w tym przypadku Home.

Kolejny krok to zgoda na postanowienia licencyjne oraz wybór właściwej opcji instalacji. Chcąc przeprowadzić tak zwaną "czystą instalację" Windowsa 10, należy wybrać opcję "Niestandardowa: tylko zainstaluj system Windows".

Przechodzimy do jednego z najważniejszych etapów, czyli wyboru dysku i partycji instalacji systemu. Jeśli w komputerze zainstalowany jest tylko jeden fizyczny dysk twardy, który wcześniej nie był używany, wystarczy kliknąć jedyną dostępną na liście pozycję i utworzyć nową partycję (klikając w przycisk "Nowa"), na którą trafi system (będzie to "Dysk C" docelowo widoczny w systemie).

Rozmiar należy wskazać w megabajtach. Chcąc uzyskać partycję o rozmiarze 80 GB, należy wybrać 81920 megabajtów (80×1024 megabajty). Partycja nie musi zajmować całego dysku. Pozostałe miejsce można przypisać kolejnym partycjom później, już po instalacji Windowsa 10.

Jeśli w komputerze znajduje się więcej partycji i dysków i są na nich potrzebne dane – raz jeszcze upewnij się, że masz ich kopię zapasową. Jeśli pomylisz się na etapie wyboru odpowiedniej partycji w tym momencie, stracisz wszystkie dokumenty. Po wybraniu odpowiedniej partycji należy przejść do kolejnego etapu.

Uwaga – instalator automatycznie utworzy dodatkowe, niewielkie partycje na potrzeby systemu operacyjnego. To nieuchronne i nie należy się tym przejmować.

Windows przystępuje teraz do przygotowania i instalacji systemu. Zależnie od wielu czynników, a głównie wydajności procesora i dysku, proces ten może zająć od kilku do kilkunastu minut. Warto uzbroić się w cierpliwość.

Podczas instalacji Windowsa 10, system wielokrotnie będzie wyświetlać różnego rodzaju ekrany ładowania. Warto być cierpliwym, bo mogą się wyświetlać przez dobrych kilka minut. Wszystko zależy od wydajności komputera. Instalacja na "klasycznym" dysku talerzowym jest zauważalnie dłuższa, niż w przypadku dysków SSD.

Przechodzimy do etapu wprowadzania pierwszych kluczowych dla systemu informacji – jeśli kupiłeś nowy laptop z Windowsem 10 w sklepie, pierwsze uruchomienie zaczynałeś najpewniej właśnie od tego etapu. Na początek wybór regionu i układu klawiatury. Jeśli nie masz specyficznych wymagań, nie warto tutaj nic zmieniać i wystarczy po prostu przejść do kolejnych kroków.

Kolejny etap to kwestie bezpieczeństwa i logowania. Windows prosi o zalogowanie się swoim kontem użytkownika Microsoft. Jeśli robisz to po raz pierwszy, konieczne będzie założenie nowego konta. Utworzony zostanie nowy adres oraz hasło, które w przyszłości można oczywiście w każdej chwili ponownie zmienić.

Takie konto pozwala automatycznie synchronizować ustawienia pomiędzy kilkoma użytkownikami tego samego użytkownika, korzystać ze Skype'a czy chmury OneDrive.

Na koniec pozostaje utworzenie PIN-u, który umożliwi szybsze logowanie do komputera. Metodę logowania podczas włączania Windowsa 10 można w przyszłości w każdej chwili zmienić z poziomu ustawień systemu.

Konfiguracja zmierza ku końcowi. Teraz Windows zaproponuje włączenie kilku funkcji, w tym synchronizacji historii aplikacji, dostępu do zdjęć i SMS-ów z telefonu i zapisywania plików w chmurze OneDrive zamiast jedynie lokalnie. Ponadto można na tym etapie włączyć próbną wersję pakietu Office lub wprowadzić klucz produktu, jeśli użytkownik jest w jego posiadaniu.

Do wszystkich tych funkcji można oczywiście wrócić w przyszłości. Jeśli teraz zdecydujesz się na przykład włączyć OneDrive'a, w przyszłości będzie można z niego zrezygnować – i na odwrót. Wybory na tym etapie zależą więc wyłącznie od osobistych preferencji.

Na koniec pozostaje szereg pytań związanych z telemetrią i dostępem do czujników komputera. Windows zapyta, czy może gromadzić pełne, czy tylko podstawowe informacje, uzyskiwać dostęp do lokalizacji czy identyfikatora treści reklamowych. Wszystko jest dokładnie wytłumaczone na kolejnych etapach kreatora. Wybór zależy więc ponownie wyłącznie od użytkownika i jego podejścia do kwestii prywatności. Wśród kwestii do rozwiązania znajdą się między innymi następujące:

To już koniec. System przeprowadza ostatnią konfigurację, która może potrwać kilka minut i kończy instalację. Od tego momentu Windows 10 jest gotowy do działania i można z niego korzystać.

Niewykluczone, że tuż po instalacji Windows Update zdecyduje się pobrać dodatkowe aktualizacje i sterowniki. Poskutkuje to koniecznością ponownego uruchomienia komputera, o czym Windows poinformuje przez próbą zamknięcia komputera.

Jeżeli "przesiadasz się" na Windowsa 10 z Windowsa 7, zachęcamy do lektury naszych poradników, w których tłumaczymy, jak dopasować system do swoich potrzeb:
• Dostosowywanie interfejsu,
• Konfiguracja aplikacji UWP.