Android dla seniora: konfiguracja i proste i czytelne aplikacje

AW związku z tym, że smartfony z Androidem coraz częściej pojawiają się również w rękach seniorów, postanowiliśmy przygotować poradnik, dzięki któremu uczynimy Androida systemem możliwe jak najprostszym i najbardziej intuicyjnym.

Zgoda, że znajdą się osoby starsze, które świetnie radzą sobie ze smartfonami. Jednakże większość ma problem z poruszaniem się po systemie i wszystkich dodatkowych funkcjach. Najczęściej potrzebują oni po prostu urządzenia do komunikacji ze znajomymi i rodziną, w tym także za pomocą komunikatorów.

Wybierając launcher kierujemy się jego możliwościami, intuicyjnością obsługi czy wyglądem. Jednakże dostępne są również aplikacje, które przede wszystkim mają uczynić obsługę smartfonu jak najprostszą, zapewniając możliwe jak najwygodniejszy dostęp do najpotrzebniejszych funkcji. Takim właśnie produktem jest Wiser – Simple Senior Launcher, którego już sama nazwa wskazuje grupę docelową.

Wiser dostępny jest w języku angielskim, ale nie powinno to was odstraszyć. Dominują tutaj duże, kolorowe ikony, sam tekst ograniczony jest do minimum, a więc nawet osoba nieznająca angielskiego poradzi sobie z poruszaniem się po interfejsie. Launcher należy pobrać, zainstalować tak jak każdą inną aplikację i uruchomić. Prawdopodobnie zostaniemy spytani czy chcemy ustawić go na stałe, należy wyrazić zgodę.

Zaletą jest kompatybilność – launcher wymaga Androida 4.0 lub nowszego. Powinien więc zadziałać na prawie wszystkich smartfonach, także tych starszych. Ponadto jest on lekki i dobrze zoptymalizowany. Nie wpływa odczuwalnie na sprawność działania systemu. Całość została podzielona na 5 ekranów, zapewniających dostęp do najważniejszych funkcji. Pomiędzy nimi poruszamy się za pomocą gestów lub strzałek umieszczonych na dole – lewo, ekran główny i prawo. Interfejs nastawiony jest prostotę, dając natychmiastowy dostęp do oferowanych funkcji. Nie znajdziemy tutaj nieintuicyjnych ustawień ukrytych pod trzema pionowymi kreskami czy rozbudowanych menu z dodatkowymi opcjami.

Główny ekran stanowi 6 dużych ikon – kontakty, telefon, wiadomości, aparat, galeria i aplikacje. Niektóre są skrótami do systemowych aplikacji, inne dają dostęp do aplikacji specjalnie przygotowanych dla seniora. Po wybraniu wiadomości (Messaging), aparatu (Camera) i galerii zdjęć (Gallery) uruchomią się domyślne aplikacje systemowe. Natomiast dla kontaktów (Contacts), telefonu (Dialer) i menu z listą wszystkich zainstalowanych aplikacji (Application) przygotowano dedykowane nakładki.

Kolejny ekran dostępny jest po wykonaniu gestu przesunięcia w prawo. Musimy tutaj zezwolić Wiserowi na dostęp do powiadomień. Wówczas na tym ekranie pojawią się informacje o nieodebranych wiadomościach, połączeniach telefonicznych czy e-mailach. Zostało to podane w czytelny sposób, ale niestety ze względu na brak obrazkowych, dobrze widocznych oznaczeń, ten ekran raczej się nie sprawdzi. Informacje o powiadomieniach podawane są w formie tekstu po angielsku. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, by w bardziej konwencjonalny dla Androida sposób zyskać dostęp do powiadomień. Wciąż bowiem możemy wysunąć górną belkę.

Po przesunięciu ekran głównego, zobaczymy kolejne. Dają one dostęp do najczęściej używanych aplikacji i kontaktów. Niestety oprócz dodania poszczególnych aplikacji i kontaktów, nie możemy zarządzać samymi ekranami, by chociażby ustalić ich kolejność.

Pierwszy dostępny ekran to skróty do najczęściej używanych aplikacji. Podobnie jak na wyżej opisanym ekranie głównym, tutaj także całość składa się z 6 dużych skrótów. W celu dodania aplikacji, należy kliknąć na ikonę duże plusa (Add). Twórcy launchera zadbali by również lista aplikacji była odpowiednio przystosowana dla seniora. Ikonki są duże i czytelne. Jeśli 6 pozycji nie wystarczy, to kolejny ekran ze skrótami do aplikacji dostępny jest na końcu, za ekranem kontaktów.

Po wykonaniu kolejnego gestu przesunięcia w prawo (lub wciśnięciu strzałki w prawo), otrzymujemy dostęp do najczęściej używanych kontaktów. Dodanie kontaktu wygląda identycznie jak dodawanie skrótów aplikacji. Przy domyślnej konfiguracji każdy kontakt wygląda tak samo (uśmiechnięta buźka), różnią się tylko nazwą na dole.

Wybraliśmy trzy komunikatory, które zapewnią wygodny kontakt ze znajomymi i rodziną. Do wideorozmów najlepszą pozycją będzie Google Duo. Jest on nieskomplikowany, a do założenia konta wymagana jest wyłącznie weryfikacja numeru telefonu. Również kontakty w aplikacji wybierane są na postawie numerów telefonów ze skrzynki adresowej. Wykonanie połączenia jest równie proste jak zadzwonienie pod wybrany numer. Wystarczy kliknąć przycisk do rozpoczęcia rozmowy, wybrać kontakt i poczekać na nawiązanie połączenia.

Druga pozycja to Skype. Już trochę bardziej rozbudowany, ale ze względu na nadal dużą popularność, w tym aplikacji na desktopie, będzie on dobrym wyborem. Obsługa jest nieznacznie bardziej skomplikowana względem opisywanego powyżej Duo. Skype umożliwia przeprowadzanie rozmów głosowych, wideorozmów oraz wysłania wiadomości tekstowych.

Jednym z lepszych wyborów do wysłania wiadomości tekstowych powinien być Messenger Lite. Względem podstawowej wersji, aplikacja jest znacząco uproszona. Nie znajdziemy w niej tych wszystkich zbędnych dodatków, ma ona zapewniać swoją podstawową funkcjonalność, czyli możliwość rozmów. Mimo iż mamy do czynienia z bardziej ubogą edycją, to oprócz wiadomości tekstowych, znajdziemy tutaj możliwość wysłania zdjęć czy także przeprowadzania rozmów głosowych. Kolejną zaletą jest lekkość, Messenger Lite nie tylko zadziała na starszych smartfonach, ale również zużyje mniej danych komórkowych podczas rozmowy.

Po przejściu do ustawień smartfonu, należy przejść do Ułatwienia dostępu. Opcje związane z ułatwieniem dostępu najczęściej znajdują się w sekcji System w ustawieniach. Zapewniają one możliwość przystosowania Androida dla osób mających problemy zdrowotne, chociażby związane ze wzrokiem.

Dla osób niewidomych i niedowidzących przygotowano funkcję TalkBack. Zadaniem jest czytanie wszystkich elementów widocznych na ekranie i komunikacja z użytkownikiem przede wszystkim za pomocą sygnałów dźwiękowych. Po włączeniu TalkBack, kliknięcie na dowolny element na ekranie, czy to ikonkę aplikacji, literkę na klawiaturze, kontakt czy sekcję w ustawieniach, spowoduje przeczytanie jej nazwy na głos. Przykładowo zostaniemy poinformowani, że właśnie wybraliśmy aplikację Kontakty, potem, że wybraliśmy dany kontakt i że jeśli ponownie naciśniemy w tym samym miejscu na wyświetlaczu, wykonane zostanie połączenie.

Kliknięcie na dany element powoduje wyłącznie głosowe poinformowanie o jego funkcjonalności. W celu potwierdzenia należy kliknąć na ten element dwukrotnie. Z kolei do poruszania się po liście kontaktów czy do wysunięcia górnej belki z powiadomieniami, należy użyć dwóch palców. W celu nauki poruszania się po systemie z włączonym TalkBack, przygotowany został poradnik. Powinien on aktywować się od razu po włączeniu opisywanej funkcji.

Jeśli nie potrzebujemy funkcji TalkBack, ale chcielibyśmy tylko powiększyć czcionkę czy elementy na ekranie, to z pomocą ponownie przychodzą Ułatwienia dostępu wbudowane w Androida. Pierwszą wartą uwagi opcją jest Gest powiększenia. Po włączeniu będziemy mogli powiększyć dany fragment ekranu, chociaż należy pamiętać, że nie można powiększać klawiatury ani paska nawigacyjnego.

W celu powiększenia danego fragmentu ekranu po włączeniu Gestu powiększenia, należy w tym miejscu szybko trzykrotnie kliknąć. Wówczas wybrana część zostanie powiększenia. W tym trybie możemy jeszcze zwiększyć lub zmniejszyć przybliżenie. Dodatkowo po powiększeniu możemy poruszać się po ekranie, nie jesteśmy wyłącznie ograniczeni do wcześniej przybliżonego obszaru. Do poruszania się należy użyć dwóch palców.

Kolejną możliwością, która jak najbardziej może współistnieć z Gestem powiększenia lub jeśli okaże się wystarczająca, działać samotnie, jest opcja stałego powiększenia. Znajdziemy ją oczywiście w ustawieniach Ułatwienia dostępu.

Pierwsza możliwość to powiększenie czcionki, którą znajdziemy w Rozmiar czcionki. Najczęściej przy domyślnych ustawieniach czcionka jest mała, ale w większości smartfonów będziemy mogli ją zauważalnie powiększyć. Druga możliwość to powiększenie wszystkich elementów wyświetlanych na ekranie. Opcję tą znajdziemy w Rozmiar wyświetlacza.

Nie trzeba szukać specjalnych klawiatur w sklepie Play. Wystarczająca powinna okazać się Klawiatura Google, ale pod warunkiem odpowiedniego skonfigurowania. Na sam początek wypadałoby zadbać o jej odpowiedni rozmiar, ale zanim to zrobimy, wejdźmy do ustawień klawiatury. Należy przejść do Ustawienia › Języki i metody wprowadzania › Klawiatura wirtualna › Klawiatura Google.

W Preferencje zainteresuje nas opcja Wysokość klawiatury, w której przełącznik ustawiamy na wartość Duża. Przydatne powinno okazać się również dźwiękowe potwierdzenie wciśnięcia klawisza – Dźwięk przy naciśnięciu klawisza. Wróćmy teraz do głównego menu klawiatury i przejdźmy do sekcji Motyw. Klawiatura stanie się bardziej czytelna po zaznaczeniu opcji Obramowanie klawiszy. Zależnie od preferencji seniora, można również zdecydować się na ciemny motyw.

Jeśli nadal klawiatura wirtualna nie zdaje egzaminu, to wartym uwagi rozwiązaniem jest jej pozbycie się. Zastąpiona zostanie przez funkcję dyktowania wiadomości. Odpowiedni przycisk aktywujący rozpoznawanie mowy znajdziemy bezpośrednio na Klawiaturze Google. Dużym plusem jest jakość rozpoznawania mowy, usługa bardzo dobrze rozpoznaje wypowiadane słowa, sprawnie zamieniając je na tekst.

Ustawienia smartfonów z Androidem są rozbudowane, a dostanie się do nich nie stanowi żadnego problemu. W związku z tym lepiej dodatkowo zabezpieczyć smartfon z Androidem, który będzie użytkowany przez seniora. Do tego celu wykorzystamy aplikację AppLock.

AppLock to program prosty w obsłudze, a jego wstępna konfiguracja zajmuje zaledwie kilka chwil. Wystarczy ustalić wzór odblokowania programu, który posłuży także do uruchamiania aplikacji zablokowanych przez AppLock oraz podać adres e-mail do tworzenia kopii zapasowej.

Po początkowym skonfigurowaniu, zobaczymy główny ekran. To już na nim zyskamy możliwość zablokowania dostępu do ustawień smartfonu. Przy Ustawienia musi teraz kliknąć na symbol otwartej kłódki i to wszystko. Jeśli operacja zablokowania powiedzie się, zobaczymy zieloną kłódkę.

Warto również zablokować dostęp do sklepu z aplikacjami Google Play. Nie chodzi tutaj wyłącznie o możliwość zainstalowania płatnych aplikacji, ale o możliwość zainstalowania zbędnych, możliwe, że także szkodliwych aplikacji. Proces zablokowania wygląda identycznie jak w przypadku ustawień.

Przydatna powinna okazać się aplikacja do przypominania o lekach, którą można wcześniej skonfigurować, tak by o konkretnej godzinie przypominała o wybranym leku. Nasz wybór padł na Pills Reminder (Weź tabletkę).

To bardzo prosta aplikacja przypominająca o braniu leków. Wystarczy dodać do niej leki i powtórzenia, by uruchamiała alarmy, korzystając z ustawień systemu. Można w niej ustawić dowolną liczbę pozycji, można też dokładniej opisać preparaty. Wyraźny tekst i prosty interfejs powinny spełnić oczekiwania osób o słabszym wzroku. Darmowa wersja aplikacji wyświetla reklamy, ale nie są one inwazyjne i pozwalają komfortowo korzystać z aplikacji.

W Androidzie niemal standardem stał się dostęp do funkcji latarki z poziomu belki z ustawieniami. Nie jest to jednak metoda optymalna dla seniora, lepsza będzie oddzielna aplikacja. Zwłaszcza, że taką aplikację latarki można umieścić na jednym z ekranów launchera Wiser. Godnym polecenia programem jest Latarka LED HD – Flashlight. Zaletą jest prosty interfejs z dużymi elementami.

Powyższe rady sprawią, że smartfon stanie się znacznie atrakcyjniejszy i prostszy w oczach osoby starszej. Co Wy sądzicie o wykorzystaniu smartfona jako narzędzie do komunikacji dla osób starszych? Konfigurowaliście już takie urządzenie? Może jednak seniorzy świetnie radzą sobie z obsługą Androida bez tych wszystkich sztuczek? Chętnie usłyszymy Wasze opinie, zapraszamy do dyskusji w komentarzach.